waar is het noorden???

Na twee keer slapen had ik het wel gezien in Phitsanulok, want eigenlijk was er niet zo veel loos, Als je s'avonds een Singa of een Leo wou drinken had je problemen, want in geen enkele openbare bar of restaurant was het te verkrijgen. De Fa. Chang had aleenrecht op het verkoop van het bier, en Chang , nee daar bedank ik voor. Dus ik sta s'morgens op, pak mijn spullen in, en verlaat mijn kamer, terwijl ik de trap afdaal zie ik door een venster dat het lichtjes regende, geen probleem dacht ik.Maar als ik eenmaal buiten was zag ik dat de hele lucht donker kleurde, en verderop was het lichter. Ik besloot om geen hele dag in de regen te rijden, en ben terug naar mijn kamer gegaan, al maar sjans dak mijn sleutel nog niet had afgegeven, ik ben gaan betalen voor een dagje meer, en natuurlijk dat de uitbaatster lachte, ik denk dat ik de enige gast was.

Op mijn kamer relaxte ik met mijn puzzelboekje Soduko, en na een uurtje gaf ik er de brui aan en keek door het vensterraam, ik keek verwonderd op, er was geen donkere lucht meer de zon scheen volop. Wat was nu de reden van mijn missen, ik dacht dat de donkere wolken aan het overtrekken waren , maar nee de wolken trokken weg met mooi weer tot gevolg. Ik heb die dag nog wat door de stad geslentert, geen druppel meer gehad ,en dat was het.

De volgende morgen vroeg uit de veren, en meteen keek ik door het venster , de zon was al van de partij, en er waren geen donkere wolken te zien van uit mijn kamer. Ik pakte mijn spullen weer in, en een half uurtje later was ik de pist in, terug richting Bangkok. met het vertrek was er één donkere wolk, en die volgde mij presies, en ja ,een half uurtje later de eerste druppels, en dan kapte ze plots met hele emmers watermet gevolg , kletsnat en ik was nog maar 5O km ver weg. Nadat ik goed nat was minderde de regen wel maar aangenaam rijden was het niet meer. Op een moment reed er een hoog geladen vrachtwagen voor mij, en telkens hij onder de laaghangede takken van de bomen reed , braken die soms af met gevaarlijke toestanden tot gevolg, sommige kleinere takjes kwamen op mij terecht. Akelig soms. En als je dan wat snelheid minderde zag je geen vinger voor je ogen van de nevel veroorzaakt door de vrachtwagen, of een andere vrachtwagen trachte je voorbij te steken met het zelfde resultaat als voorheen. en na een uurtje ploeteren gaf ik er de brui aan, en zag een pijl naar een soort van resort,en ik ernaar toe. Het resort was niet meer dan een tiental hutjes rondom een zwembad dat al een tijdje niet meer gebruikt was denk ik . En dan ging ik de prijs vragen, amaai amaai, 1800 batt voor een hutje enkel met ventilator, met airco 2400 batt, en dan had je nog niet eens tv of internet in je hutje. Ik moest niet nadenken, en ben vertrokken,( da kan mijn bruine niet trekken zalle )en dacht dan word ik nog liever nat dan dit te moeten betalen.Een half uurtje later werd het stilaan droog en de zon kwam er weer door, en ik had er weer zin in, en ben verder gereden tot in Phetchabun. Het zag er een leuk stadje uit, en meteen had ik een kamer beet, nu met tv , frigo, internet , voor maar 350 batt. Ik heb daar overnacht, en ben de volgende morgen verder gereden naar Nakhon Ratchasima. Ik had twee opties, ofwel volgde ik de hoofdweg een soort van snelweg , of ik volgde een landelijke route, maar uiteindelijk liet ik mijn gps het werk doen. die liet me eerst een 80 km over de snelweg rijden, en dan plots moest ik een zijweg in, ik keek nog eens op mijn kaart, maar deze weg kon ik niet terug vinden, maar ikvolgde wel mijn GPS. En mijn GPS stuurde me van het ene in het andere kleine straatje, kris kras over de bergen met soms een zeer mooi panorama. maar ik was weer vergeten om mijn benzinepeil in het oog te houden, noemaal heb je regelmatig pompstations , maar hier in de landelijke omgeving was er niets te vinden. En het werd hoogtijd, ik had al 320 km, en mijn benzinnepeil stond al een tijdje in het rood, dus , hoe ver kan ik nog verder?? Ik stuurde mijn GPS aan om naar het eerste benzinnestation te rijden, en de GPS vertelde me nog 4800 meter, en dat lukte zonder problemen.Een kleine 5 km verder was het beloofde station (bedankt Boedha) Ik tankte, mijn motor tankte en we zijn samen verder gereden naan de bepaalde stad. Ik dankte mijn GPS voor zijn mooie route die hij me had laten rijden, men gps knipoogde en zei dat hij er ook van genoten had :-))

Nakhon Ratchasima was een tamelijk grote stad, waarvan het oude gedeelte was omgeven door een soort van brede veste, net zo als Chiang Mai .Meteen had ik een kamer beet, het bebouw had van buiten en van binnen uit het uitzicht van een gevangenis , maar de kamers waren mooi en proper. Wat me opviel in deze stad was dat er tijdens een wandeling langs de veste zeer vele goudwinkels waren, en wat me ook opviel , zeer veel personeel en geen klanten( wie zal dat betalen ?? de klant natuurlijk ) Ook zaten er hier en daar vooral oudere vrouwen die hun dienste aan boden voor allerlei, zo was er een zeer oude vrouw die geen tanden meer had , en probeerde me duidelijk te maken, good blowjob, good blowjob, ik moest er flink om lachen vooral om de bewegingen dat ze maakte ;-))

Maar wat ik eigenlijk al vergeten was , ik was jarig die dag, en heb het pas vernomen door enkele SMSjes, nogmaals bedankt allemaal, Maar die avond heb ik niet geviert, ik besliste om verder naar Pataya te rijden de vogende dag. De rit naar Pataya een 330 km ging vlot over goede wegen. Maar een korte maar hevige regenvlaag net voor Pataya, liet me kletsnat ter plaatse aankomen. Maar dat deerde me niet. Ik sliep in het guesthouse en in dezelfde kamer van verleden keer,( Freddy weet dan nog wel), en kende hier men weg en draai .S'avond ben ik er eens flink ingevlogen, maar eerst was ik naar het bureel van Diana gegaan , maar ze werkte daar niet meer en zat ondertussen ergens in Noorwegen , volgens een vriendin. Ik kwam in gesprek met een man, die engels praate met zeer veel haar op, iki merkte het meteen, en zegde op zijn west vlaams , zegge het mor op zen vloms zalle, de man keek me verwonderd aan en zegde, oe wettegoa da, ''da oewerekikke oan aa engels' maakte ik hem duidelijk De brave man Rene' een paardenhandelaar in de buurt van Brugge en ik hebben nog enkele biertjes gedronken en er is geen woord engels niet meer gepraat. Later ben ik op zoek gegaan naar ik weet niet watte, en niet gevonden, en uiteindelijk met een flink stuk in mijne kraag in mijn bed gekropen.

De volgende morgen ben ik met flinke haarpijn opgestaan( is da nu omdat ik een jaartje ouder ben?? ), en heb me meteen is goed laten verwennen met een deugddoende massage. Later heb ik mijn Email gelezen, en ik weet dat Zjefke de man van mijn nicht, den 20ste naar Thailand komt en den 2de oktober nog ander volk uit Lichtaart, en ze willen me allemaal zien en spreken. Hoe moet ik da gaan oplossen?? Normaal ben ik van den 15de terug in Cambodja, maar na een beetje te hebben nagedacht denk ik wel dat er wat mogelijk is. En dan is het mogelijk dat Freddy nog afkomt in november, wa gaat er veel gefeest worden, en zullen de hangovers goedkoop zijn, Maar dat moeten we nog allemaal beleven, en julie zullen het lezen.

Engels met haar op, zo spreek ik hier ook, maar as ge uwe portemonee open doet verstaan ze het allemaal !!!

groeten uit nu een zeer zonnig Pataya, den mari O ,tjup tjup