jabbedabbedoe!!

Jajaaaa!!! hier ben ik weer met een verhaaltje, want veel heb ik niet te vertellen.

Na drie dagen in Prachuap voelde ik me al veel beter, al had ik nog steeds last van schouder, enkel en scheenbeen, maar toch besloot ik om mijn tocht verder te zetten. En na een half uurtje bollen besefde ik pas dat het te vroeg was, en dat ik beter ter plaatse gebleven was. Terug rijden was een optie, maar de betere optie was Hua Hin( men thuis in Thailand) dat ook maar een half uurtje verder was, dus het werd Hua Hin. En bij men aankomst ( thuis) voelde ik me rotslecht en kroop als een oud manneke van mijne brommer, maar als ge dan weer hartelijk word ontvangen, probeer je je toch een beetje normaal te bewegen en den harde uit te hangen, maar in werkelijkheid was het heel wat anders. Ook was er een kleine ontgoocheling, Moon men beste vriendin was voor langere tijd naar huis, dus moest ik het zonder haar doen, maar niet getreurd, er waren nog opties genoeg :-).

Dan opzoek naar een kamer he !! er stond hier een verlengd weekend voor de deur, en dat maakte het zoeken moeilijker, maar , ik zocht en ik vond, een kamer met alles er op en er aan op het gelijvloers, dat maakte het allemaal wat simpeler( geen trappen) En ook voor men motor hadden ze een geschikte plaats. De eerste dagen heb ik het weer kalm aan gedaan, en dan voel je je meteen een stuk beter.

Na enkele dagen van bijna niks te doen besliste ik om een avond te gaan vissen op de pier, ik was natuurlijk op zoek gegaan naar mijn wondermiddel, kip, maar kreeg het niet meteen gevonden, dus moest ik het met garnalen doen, zoals iedereen hier vist.Drie uren heb ik geprobeerd een visje te verschalken, maar tot mijn spijt moet ik zeggen, het was noppes, maar??? Ik prutste mijn laatste garnaal aan de haak, en wierp zo ver ik kon, de laatste kans, Na een kwartier nog steeds geen beet en besloot mijn lijn binnen te halen, en terwijl ik bezig was, hong ik opeens vast, en goe vast zalle, dus zat er niets anders op dan de lijn over te trekken, en plots kwam de lijn los , en ik merkte dat er iets aan de haak was blijven hangen, iets zwaars. met veel moeite kwam de haak met ??korter bij, ondertussen zagen andere vissers dat mijn stok flink krom stond, en ze dachten dat ik beet had, dus ik kreeg veel aandacht en speelde het spelletje mee. Na en kele minuten zagen we allen een donkere schijn in het water stilletjes boven komen, en ik hoorde enkele vissers zeggen, big jellyfish, big jellyfish.!!!Dan kwam het ding eindelijk voor mijn voeten en tot mijn verbazing zag ik iets, en begon te lachen ik geloofde mijn ogen niet, zo iets zie je alleen maar in stripverhalen. Ik had een grote laars gevangen, vol met slijk en dat gaf steeds de donkere schijn. Iedereen bulderde van het lachen, maar ik had tegenslag de laars was iets te klein voor mij:-)) Ik heb een Thai gevraagd om een foto te nemen van mijn wonderbare vangst, de foto is wat donker uitgevallen maar als je goed kijkt !!

En dan was het weer bijna tijd om de papieren van mijn motor te laten aanpassen voor de volgende vier weken. En na langt proberen bij allerlei politieinstanties kwam ik te weten dat ik terug naar Prachuap moest, dus zat er niet anders op dan terug naar Prachuap te bollen he!! De volgende morgen( slechte timing , zaterdag ) ben ik naar ginder gereden, 100 km, dat was te doen , en nu voelde ik al heel wat minder pijn, en na een dik uur was ik ter plaatse, en kon weer gebruik maken van de kamer die ik eerst ook al had , met zicht op zee. Ondertussen was er weer een kleine teleurstelling, ik kwam te weten dat er maandag nog een feestdag was, dus ik kon pas dinsdag voor de nodige formulieren gaan. ondertussen had ik de tijd nuttig besteed en heb de hele streek bezocht, en nu pas kwamik te weten hoe mooi het hier was, echt waar dit is de mooiste kustplaats die ik ooit heb gezien, echt de moeite waard om hier wat tijd te besteden.

Dan was het eindelijk dinsdagmorgen en ik naar de custompolice, na eventjes wachten was het mijn beurt en meteen had ik de juiste man te pakken en stond enkele minuten al weer op straat, met een brede glimlach, alles was weer oke tot 15 september en dan moet ik Thailand weer verlaten.

S'anderdaags ben ik weer naar Hua Hin vertrokken , ik had de meetste van mijn spullen actergelaten daar ik nog een uitnodiging op zak had voor een verjaardagsfeest in de Londonbar. Deze avond BIG PARTY, jep jep, en hoe dat afloopt is voor volgende keer.

Met mijn enkel gaat het al veel beter, men scheenbeen doet aleen nog pijn als ik erop druk, dus!! niet drukken he !! Ook heb ik ondertussen mijn stuur van de motor in de bijna perfeckte positie kunnen plooien, dus??

groetjes van nen kontente mens, mario, het feestbeest ;-))))