En toch??

Twee dagen eer dan ik had voorzien was ik al in Maleisie, ik had geen rekening gehouden met de papieren van mijn motor, en die moesten voor den 21^ste juni binnen zijn. En toen ik voor de zekerheid de papieren nog maal bekeek, zag ik het, verdorie das vandaag al, en de grens haal ik niet meer, wa nu gedaan?? Ik ben naar een politiebureel gestapt, en heb daar mijn uitleg gedaan, de man aan het bureel verstond mijn uitleg, maar hij was geen douanebeambte he!! De helpzame politieagent belde naar de douane aan de grensovergang in Sadoa, daar wist men te vertellen dat ik me morgen tussen 9 en 10 moest aanmelden aan bureel 3, en tevens wisten ze te vertellen dat er wel een boete op stond, hoeveel, dat zouden ze aan bureel 3 wel zeggen, da voorspelde niet veel goeds, ik wist dat er een melding op de papieren stond van 450 000 batt ( 11 000 euro)

Ik de volgende morgen naar de grensovergang, en om half 9 stond ik al aan het bureel te wachten maar er was nog niemand, dus was het wachten geblazen he!! Vijf na negen ging het licht in het bureel aan, ik meteen naar binnen en de man aan het bureel keek met een boze blik naar me, en vroeg me om terug naar buiten te gaan en te wachten tot ze me riepen. Het was net geen half tien tot men op de venster klopte, ik mocht naar binnen, gaf mijn papieren af, en het eerste wat die man deed was naar de datum kijken, en terwijl lachte hij binnensmonds, en dan mocht ik mijn uitleg doen. Ik liet de datum op mijn reispas zien en daarop stond dat ik voor den 24 ste het land moest verlaten, en op de papieren van mijn motor stond voor den 21 ste, en dat daar de vergissing is ontstaan. De man nam alle papieren en ging naar een andere man wat vragen. Toen hij terug kwam vertelde hij me dat er een boete van 1000 batt moest betaald worden, en alles dan in orde was.Ik was echt tevree dat de boete nog meeviel.

Aree!! Omstreeks 13 uur stond ik op Maleisische bodem, en ben verder gereden tot Changlun en heb daar overnacht. De volgende dag ben ik naar Alor Setar gereden een 150 km verder, ik heb twee uren gezocht naar een betaalbare slaapplaats maar onder de 100 ringit (25 euro) kreeg ik niks gevonden, en dan ben ik maar verder gereden naar Georgtown( Penang) en daar heb ik meteen iets gevonden voor 65 ringit, nog veel geld , maar dit kon nog juist. Daar ben ik 3 dagen gebleven en dan ben ik verder naar Lumut gereden , een echte badplaats met strand en een mooie jachthaven en vele winkeltjes met vanalles en nog wa.. De eerste dag was een verkenning, veel rondgelopen( tot mijn voeten er pijn van deden) En ik had gezien dat ze op een pier aan het vissen waren, en dat zinde mij wel, ik zag dat de vissers wel beet kregen maar ze kregen niets gevangen, toen ik kortenbij kwam zag ik dat ze met zeer grote haken bezig waren, en dat was volgens mij de reden dat ze niks gevangen kregen, en dacht , da kan ik beter. Ik s'avonds nog naar een viswinkel, wat aas gekocht.

En de volgende morgend stond ik paraat aan de pier, en tot mijn grote verbazing was deze pier geslopen met een groot hekwerk en hangslot. Even later vernam ik dat de pier pas opengaat met hoog water als de jachten de haven uitkunnen, daar stond ik mooi he!! Wat verder zag ik een staketsel in het water dat verbonden was met een smalle loopbrug, en daar heb ik geprobeerd om met mijn visserskunsten hier de mensen te verbazen, en ik heb heel mijn trukkendoos boven gehaald en niks lukte, wat ik ook maar probeerde ik kreeg geen staartje gevangen, en rond half een heb ik het opgegeven, en heb mijn aas zo maar te voeder in het water gekiept,en ben als het loze vissertje maar naar de vis gaan kijken in de vele viswinkeltjes.

Twee dagen later ben ik verder gereden naar Kuala Lumpur de hoofdstad met zijn zeer hoge gebouwen. Net voor dat je Kuala Lumur binnen komt moet je eerst een berg over en zodra je bijna boven bent zie je al die reuze gebouwen als paddestoelen verschijnen, dat was echt indrukwekkend, je wil daar dan foto's nemen , maar da kan da niet omdat je op een drukke snelweg bent. En zodra je die berg dan weer bent afgedaalt sta je in een drukke stad, en probeer daar maar eens iets te vinden, meer dan een uur ben ik op zoek gegaan naar een klein betaalbaar hotel, en na lang zoeken vind je dan iets voor 99 ringit, dus moest en kon ik niet twijfelen.

De volgende dagen heb ik rond gezworven in de stad, ik ben bij al de grote gebouwen geweest, en je nek deed steeds pijn van naar het omhoog kijken, ik ben in een choppingmall geweest, 14 verdiepingen hoog, je had hier echt alles, zo was er een heus pretpark , een sportcomplex met 6 tennisbanen, snookerzaal met 20 tafels en een bowling met 28 banen, en dan ben ik nog dingen vergeten, en wat je hier allemaal kon eten !! mens toch, maar het had zijn prijs ook wel.

Dan was het tijd om naar Melaka te rijden, ondetussen nog eens een helse regenbui gehad. Melaka is een plaats die door vele bevolkingen is ingenomen enkele eeuwen geleden, zo hebben de Portugezen , de Nederlanders, de fransen onder Napoleon, Indonesie kortom er is zeer veel gevochten in en rondom deze stad die ook het oog van Maleisie genoemd word. Dus hier hebben mijn voetjes ook weer pijn gedaan, van het rond dwalen in de chinese en indische wijken. Maandag morgen heb ik mijn was weggedaan( het was nog eens nodig) en de uitbaatster vertelde me morgenvroeg om 9 uur kan je hem komen afhalen, da was goed voor mij, ik betaalde en ging nog wat rond zwerven. De volgende morgen stond ik met mijn motor met pak en zak klaar om9 uur te wachten op mijn gewassen was. Om kwart na 9 was de winkel nog niet open, awel om het verhaal kort te maken ik heb daar gewacht tot 5 na 1 s'middags, toen opende de shop pas, het was een andere dame dan voorheen, ze probeerde me iets uit te leggen, ik verstond verschillende malen hospital, hospital, dus ik denk dat de uitbaatster in het hospitaal was en deze dame haar uit de nood kwam helpen. Ik gaf ze mijn reçu en de dame ging mijn was zoeken, ze kwam met een zak af die veel te groot was, even later met een andere en deze was ook niet van mij, dan ben ik mee gaan zoeken, en na enkele minuten had ik de juiste zak vast en ben nog vertrokken richting het zuiden. Zo ben ik in Batu Bahat tercht gekomen, wat en hoelang ik hier ga blijven weet ik niet.

Maleisie, de wegen zijn er zeer goed, het eten is zeer pikant, het bier zeer duur, benzine zeer goedkoop, nachtleven is er niet alles sluit voor middernacht, van de taal is ook weer niets van te verstaan, maar voor de rest is het wel te doen.

Ja mensen echt veel beleef ik voor de moment niet, maar het kan niet steeds kermis zijn he!!

Greetings in the name of Mario from belgium!!