Het is begonnen, !!!

Drie dagen heb ik moeten wachten voor de nieuwe ketting en tandwielen, en ondertussen heb ik het zeer rustig gehouden. Ik heb gewoon de tijd nuttig besteed, men motor nog eens zeer proper gemaakt, men kleding gesorteerd en men planning gemaakt voor de volgende week.

7 000 batt moest ik betalen voor de spullen voor mijn motor, en na de eerste rit merkte je al meteen het verschil, het geruis van voorheen was verdwenen en nu kan ik gerust mijn rit verder zetten.

En dan ben ik vertrokken naar Pai, een rit van 140 km die over en langs het gebergte gaat, met zeer vele bochten, 684 bochten naar het schijnt, ik heb ze niet geteld maar, het was keren en draaien. Bij aankomst in Pai was het zeer makkelijk een slaapplaats te vinden, overal stonden de eigenaars buiten te wachten tot ze een tourist zagen en boden dan hun kamers aan voor zeer goede prijzen, zo heb ik een kamer met alles erop en eraan gevonden voor 350 batt. Het is hier het lage seizoen en der zijn niet zo veel tourristen voor de moment. Ook in de eethuizen was het veel goedkoper dan normaal, 25 batt voor een noodelsoep met kip, en het was nog zeer lekker ook.

Ik besliste om hier 3 dagen te blijven. De eerste dag was het wandeldag en heb de hele dorp ondersteboven gelopen. S'avonds heb in Ning leren kennen, ze werkte parttime in het guesthouse en in het hoogseizoen werkt ze als gids, dus dit was een ideaal moment om haar te vragen als gids de volgende dag . En de volgende dag ben ik samen met Ning, de omgeving rondom Pai bezocht, enkele tempels, een chinees dorp, en later nog een wandeling naar een hotspring( warmwaterbron). Onderweg hebben we wat eieren gekocht die we gekookt hebben in de hotspring. 12 minuutjes en de eieren waren ideaal vertelde Ning me en ze had gelijk, vier hard gekookte eieren per persoon was ons middagmaal, en een uurtje later zijn we terug gewandeld, ondertussen een drinkstop gehouden. S'avonds zijn we samen nog iets gaan eten, zij regelde alles, zo hadden we een lekker soepje met vis en dan een Thaise BBQ, en er was een optreden van een thaise danseres, maar da vond ik maar niets. Toen men de rekening bracht trok ik grote ogen, ik moest 170 batt betalen voor alles, daar kan je bij ons nog geen frit met een curryworst voor kopen. Na het eten zijn we nog naar een karaoke geweest, maar da was ook niet zo goed, ze hadden alleen maar thaise liedjes en zo heb ik mijn zangkunsten niet kunnen laten horen.

De volgende morgen na het eten ben ik gaan vissen, maar ik had beter in mijn bed blijven liggen, want vis heb ik niet gezien, de vis hier kent de europese vismannier niet he!!( ik zal het daar maar opsteken he!!) Later ben ik teleur gesteld naar het huis van Ning gestapt, ik had haar vis beloofd , en ik had niets gevangen;-(((( Bij aankomst stond de pan al klaar, en ze had zelf voor vis gezorgd , want ze wist dat er daar geen vis te vangen was in de rivier. We hebben er flink om gelachen, en de gekochte vis smaakte ook zeer lekker. Tegen de avond begon het flink te regenen, en Ning vertelde me dat het regenseizoen voor de deur staat en dit de voorbode was. Na de flinke regenbui ben ik naar mijn kamer gestapt. Ik heb alles klaar gemaakt om de volgende morgen zeer vroeg te kunnen vertrekken.

Het was vijf uur en mijn wekker liep af, ik had nog flinke slaapoogjes, ik pakte alles op mijn motor, ondertussen werd het licht, en ik zag dat de hemel flink grijs kleurde, as da maar niet gaat regenen dacht ik. Ik ben vertrokken, ik was nog geen vijf km weg of de hemel opende zijn sluizen. Het water viel met bakken uit de lucht, en ik ben terug naar de guesthouse gereden, de sleutel van de kamer stak nog steeds op de deur( iedereen sliep hier nog), en ik heb alles van mijn motor gepakt die onder het afdak stond. Na me te hebben afgedroogd ben ik terug in bed gekropen. Rondom 10 uur werd ik wakker en het regende nog steeds, en besliste om hier nog een dag te langer te blijven. De bazin wist niet dat ik vertrokken was en weer terugkeerde.

Om kort te zijn, het stopte die dag niet meer met regenen. En een dag later ben ik vertrokken omstreeks 7 uur naar Mae Hon Song, weer een 130 km, en weer een zeer bochtige tocht, 1864 bochten en dan zou ik ter plaatse zijn. Awel van dat keren en draaien werd ik bijna zeeziek, ik ben regelmatig gestopt om te bekomen.

En om 11 uur was ik in Mae Hon Son, moe maar tevreden, en onderweg was het uitzicht ook steeds zeer mooi ,maar ik moet mijn ogen op de baan houden he!! Een betaalbare kamer vinden was hier niet zogemakkelijk..Er is hier in het weekend een festival geweest en nog zeer vele mensen zijn ter plaatse, zodat er vele guesthouse's en hotels nog volzet zijn.Na lang zoeken heb ik iets gevonden voor 500 batt. En zoals gewoonlijk ben ik eerst aan een wandeling begonnen, onderweg iets gaan eten, en op de terugweg werd het weer donker en grijs .Even later regende het stilletjes, maar dat deerde me niet en ik stapte verder, en dan plots kapte ze het water weer met bakken uit de lucht. Ja en nu zat er niets anders op dan te dan schuilen, ik liep de eerste beste schuilplaats binnen, en terwijl ik stond uit te huigen( ik was er echt moe van) hoorde ik bekende tonen, ik hoorde bluesmuziek, BB King samen met Eric Clapton, ik stapte richting de muziek en kwam in Crossroads terecht, een echte blues cafe, en da hier in Mae Hon Song!! Waaawww!!

Awel ik ben hier de hele avond nog blijven plakken, en heb genoten van de muziek , het eten, en de lieftallige dame achter de bar. Ondertussenwas de stroom hier twee maal uitgevallen, ik had gelukkig mijn zaklampje bij ( ook gekregen van Annelies), en met dat zaklampje kon ik de uitbaatster helpen om enkele kaarsen te zoeken en aansteken. Tegen dat we voldoende kaarsen hadden aangestoken, was er weer stroom, We hadden de kaarsen nog maar net gedoofd of de stroom was weer weg, en deze keer duurde het langer dan een uur. S'jans ik had mijn MP3 speler en een luidsprekertje bij, en zo hadden we toch nog muziek, en dat maakte het echt gezellig. Ik ben met een goed gevoel gaan slapen, dit was iets wat ik gemist heb de laatste vier maanden.

Deze morgend was de zon al van de partij, en toen ik mijn motor ging controleren zag ik dat mijn helm op mijn motor was blijven liggen, en die was natuurlijk door en door nat, deze heeft zijn wasbeurt ook gehad, hopelijk blijft de zon een tijdje schijnen zodat men helm kan drogen. Sebiet ga ik natuurlijk een pintje drinken in de Crossroads, en wanneer ik ga terug zijn , da weet ik wel te vertellen de volgende keer. Salukes Scholl!!

Jaja, neenee, mario is weer tevree!!