De waterleiding kon niet meer volgen!!

De eerste verkenning van de stad Luang Prabang was meteen raak, ik kom buiten en voor ik het goed besefde was ik al voor de eerste keer door en doornat, de kinderen stonden achter de muur klaar met hun emmertjes en waterpistolen; en het liefste dat ze doen is de tourristen dopen. Maar ja, dan ben je al nat en dan maakt het niets meer uit, en de volgende lading water was nog geen minuut later. Ik had wel mijn voorzorgen genomen en mijn gsm en mijn camera in een plastieken zakje gestoken. Maar even later nam ik van op afstand een foto, en dan verasde het me, plots weer een emmer water over mij en over mijn camera, met gevolg dat de camera ook een lading water te verduren kreeg,en dat hij niet meer normaal werkte, soms werkte hij en soms weigerde hij? Eigen schuld zeker, ik had moeten en kunnen weten dat je nergens veilig bent. Dus even later ben ik terug naar de kamer gegaan en heb mijn spullen voor alle zekerheid op de kamer gelaten. En ook de honger speelde parten, en het goede restaurant van verleden jaar had ik meteen terug gevonden, en de mensen herkende me nog, en ik moest al meteen van de Lao wiskey drinken, en dat smaakt echt niet lekker, het is precies of ge een dosis chemiespul drinkt, maar de mensen weten hier niet beter he!!, en als ze iets aanbieden, kun je weer moeilijk weigeren, dus doe je maar of het lekker is.

Tijdens mijn eten was ik te weten gekomen wat er de volgende dagen te doen was met het Lao nieuwjaar, en da is nen hoop zalle, ik zal keuzes moeten maken, want alles kan je toch niet doen. En ik koos voor de grote avondmarkt en tevens de miss Luang Prabang verkiezing. Een 80 tal jonge vrouwen waren allemaal op hus paasbest, en stonden op een groot podium, en een voor een mochten ze iets in de micro zeggen en werden ze tevens gefilmd en weergegeven op een groot scherm. En de waren er schone bij, maar ook vele die echt niet mooi waren, en soms wel mooi van ver, maar als ze dan lachten zag je hun rotte tanden en zo. Na een twee tal uurtjes werden er een 50 tal naar huis gestuurd, en da was een echt drama, der werd geweend ,geroepen, er waren er bij die niet van het podium wilden, het was een chaos van je welste. Een uur later werden er weer meisjes teleur gesteld, en dan waren er nog zes over. Dan moesten ze allen een lied zingen en enkele danspasjes uitvoeren, ik heb me bijna een breuk gelachen, de meeste van die meisjes hebben raar of zelden op hoge hakken gelopen, en dan moesten ze er op dansen, het was net een circusact.

Ondertussen had ik al verschillende keren op de markt gelopen, en wat me opviel was dat de mensen hier razend zijn op gokken en spelen, zo heb ik mensen veel geld zien verliezen met stomme spelletjes waar dat de organizator steeds de grote winnaar is, maar ja het zal zo moeten zeker.

Dan werden er weer drie meisjes naar huis gestuurd, en de drie knapste bleven over. Dan moest het volk beslissen, zogezegd maar dat was doorstoken kaart, da was al van te voren bekend wie ging winnen en dat zag je ook op haar gezicht, zij was zege zeker. En dan was het zo ver alle lichten gingen uit er werd een spot op een van de meisjes gericht en de mensen moesten in hun handen klappen en lawaai maken, en die met het meeste lawaai zou winnen, en het laatste meisje in de spotlichts won. Er werd flink boe geroepen, de winnares was een dochter van een rijke man die de boel mee sponsorde hoorde ik later zeggen. Ondertussen had ik al wat bierjes op en het was bedtijd, en het echte feest barst pas morgen los.

Goed geslapen, en op weg naar een restaurant om iets te eten, en voor ik het weer besefde , plons, weer werd ik gedoopt, en goed deze keer amaai!! ge kon me uitvringen. Eer ik aan het restaurant was, had ik weer water gezien en gevoeld, niet te doen. Ondertussen was er veel volk in de stad , ge kon bijna over de koppen lopen, en ook zeer vele tourristen die voorzien waren van de grootste watergeweren, er waren veel jongeren maar ook vele ouderen die weer kinds geworden waren en ook van die watergeweren mee zeulde. Ondertussen was het al 13 uur geworden , er zou een parade door de stad gaan, en op de laatste praalwagen zit de verkozen miss van de dag tevoren op een zeer grote houten buffel, en daar moet iedereen respect voor hebben en deze mag niet nat gemaakt worden. En zo geschiede het ook, vanaf de moment dat de grote buffel weg was , begon het echte feest pas , nu werd er met water gegooid, dat het niet schoon was om te zien. Op een gegeven moment kwam er zelfs geen water meer door de waterleiding, zo erg was het zelfs.

Ook werd er bloem gebruikt om op de natte mensen te werpen, maar dat ging nog, er waren er bij die met van alle kleuren verf de mensen besmeurde, ge had het moeten zien. Ondertussen was de rijbaan weer vrij gemaakt, en begonnen de mensen in open vrachtwagens rond te rijden en zo iedereen en alles te besmodderen met verf, bloem, water, er werd zelfs oude motor olie gebruikt, moet ge niet vragen hoe alles en iedereen er uitzag!! Dit rondrijden door de stad heeft nog de ganse avond geduurd. Rond middernacht ben ik naar mijn kamer gewandeld, een douche genomen en ik had flink werk om me proper te krijgen, mezelf da lukte nog maar mijn kleding??? Da zal niet meer lukken denk ik.

De volgende morgen wandelde ik door de straat, en het verwonderde mij, na enkele minuten was ik nog steeds droog, en ben droog naar het restaurant kunnen gaan. Ik denk dat er nog velen in hun bed lagen met nen flinke kater, want bier, da vloeide ook rijkelijk, overal moet ge mee drinken, dus den brouwer zal ook nen goede dag gehad hebben.

S'namiddags was de stoet er weer, maar kwam nu uit de andere richting, en na de parade barste het feest weer los, en de mensen deden nog gekker als de dag te voren. Dus weer het zelfde liedje, de rond rijdende auto's en pickups vol met feestende mensen, sommige auto's waren vol met verf en ander spul gemeerd, zelfs de binnenkant van de auto's hadden hun beurd gehad, en der waren nieuwe auto's bij, als ge dat bij ons moest doen werd ge in den bak gestoken, maar hier is da precies gewoon.

De volgende morgen ben ik vertrokken naar Oudomxai, en ik hal al vele slechte wegen gehad ,maar nu, da was niet voor te stellen. De eerste vijftig km ging nog , maar dan, zo heb ik steeds over zogezegde asfalt banen gereden , maar van asfalt was er echt geen sprake meer, overal kotters en gesteente op de rijbaan, zo heb ik zeker 100 km in tweede of derde versnelling gereden, ik denk niet dat ik een strook heb gehad van meer dan 500 meter waar het doenbaar was.

En dan plots lag ik er bijna, een grote put die ik niet meer kon vermeiden, en hoe ik recht gebleven ben da weet ik niet enhet was net of mijn motor in twee brak. Even later merkte ik op dat er iets met mijn achtervering was, ik had geen demping meer. En wat kunde dan doen? Terug opstappen en proberen verder te rijden zonder demping. Omstreeks 15 uur was ik in Oudomxai, ik was moe alles deed pijn, de laatste kilometers had ik weer nen hoop water over me heen gekregen van nog feestende mensen. Ook lieten ze me stoppen , en boden ze van da Laos spul aan da niet te drinken was, en je kan niet weigeren, zo heb ik gedaan dat ik dronk en toen ik weer verder reed alles terug uitgespuwd.

Na lang zoeken had ik een slaapplaats gevonden, een zeer ruime kamer met alles er op en er aan, zo had ik nu zelfs een salon en een eigen schrijftafel. Na de douche ben ik begonnen om een stuk van mijn motor te demonteren, zodat de vering goed zichtbaar was. Een lek kreeg ik niet gevonden, dan heb ik de regelschroef eens op en neer gedraaid, en even later merkte ik op dat ik demping had, de vering was nu wel veel harder , maar ik had terug vering, ik ben overal af gebleven, en heb terug alles gemonteerd, en nu hoop ik maar, dat het werkt he!!

Ik mocht mijn motor in een garage zetten die bij het hotel hoorde, een 100 meter verder weg op. Toen ik te voet terug ging werd ik tegen gehouden door nen hoop feestende mensen, er werd me bier aangeboden, en het was om zeep, ik ben blijven plakken tot kot in de nacht. Met een ferm stuk in mijnen frak ben ik gaan slapen.

Deze morgend ben ik vroeg wakker geworden, al om half zeven, en ik voelde me prima. Tegen den achten ben ik iets gaan eten en heb mijn was weggedaan, ik ben eens benieuwd of ze doe verf uit mijn kleding gaan krijgen. Later begonnen aan een wandelingdoor de stad, ondertussen besloten om hier nog een dag te blijven. En zo zit ik nu rustig op mijn kamer dit schrijven te maken, en sebiet vliegen we er weer in he!! feesten als de beesten!!

Ja mensen, hier kennen ze er iets van, daar kunnen we nog iets van leren.

groetjes van nen kontente vent ;-)))))