JAJA, der zitten er al 5 maanden op!!

Het is weer even geleden dat ik van me heb laten horen he!! Mor wees gerust , ik leef nog !!!

De vorige keer zat ik nog in( even op de kaart loeren) Xanakham en na twee nachten had ik het daar wel gehad. S' morgens stond ik klaar om te vertrekken richting Vientiane(140 km) en onderweg in een dorpje wil ik een stop ,en daar overnachten. Ik wist ook dat de laatste 15 km over verharde wegen zal zijn, ik wist wat ik kon verwachten, en had er zin in. Ik zou de hele tijd lans de Mekong rijden, en aan de andere kant van de oever is Thailand.. De nog ongerepte oevers van de Mekong zouden voor mooie foto's zorgen , langs stenen , rotsen, berg en dal , smalle en brede rivier, hier en daar een dorpje, aleé der zou genoeg te zien zijn. De eerste 20 km had ik al verschillende keren gestopt om foto's te maken, en der zijn der mooie bij, echt waar. En dan was er het eerste dorpje, ik stopte aan een restaurantje naast de weg, en daar was veel volk( vooral vrouwen), ik vroeg de menu, maar van het woord menu hadden ze hier nog nooit gehoord, en deed teken dat ik wou eten, maar ook dit was voor hun moeilijk te verstaan. Dan ben ik de open keuken in gelopen en zag dat ze iets aan het berijden waren, het zag er degelijk uit, en heb met gebarentaal duidelijk gemaakt, dit wil ik ook eten. Ik nam een flesje water uit de koelkast (het moet niet altijd bier zijn) en ging aan de enige grote tafel zitten. Terwijl ik ging zitten hoorde ik meteen dat ze over mij aan het roddelen waren( vrouwen zijn en blijven vrouwen he!!) Ik heb het spelleke meegespeeld en deed dat ik op een vrouwtje verliefd was, en deed teken dat ze achterop bij me op de motor mocht. Er werd volop gelachen en geroddeld , ook het vrouwtje waar ik mee bezig was kon er om lachen. Tevens werd de grote tafel gedekt met borden en chopsticks, en even later zat ik met elf vrouwen aan de grote tafel, en er werden twee schotels met eten op de tafel gezet, en de oudste vrouw schepte het eten op de borden, ik kreeg de dubbele portie op mijn bord, en terwijl men dat bord aangaf werd er weer hard gelachen. Ik begon samen met allen te eten, en wat me opviel het was muisstil je hoorde alleen maar de chopsticks die eten naar hun mondjes bracht. Na twee beten wist ik al hoe laat het was, man wat is dit pikant zeg oei oei!!.Ik stond in brand van binnen zo voelde het aan, ondertussen vroeg de oude vrouw dat het lekker was? ( aree dat kon ik van haar gemompel en tekens verstaan ) en ik bevestigde met mijn duim zichtbaar in de lucht te steken, maar ik loog , dit was totaal niet eetbaar, ik heb nog een beetje gegeten en stopte, en deed teken dat ik genoeg had. Ondertussen heb ik nog een tweede flesje water gedronken, en nog stond ik van binnen in brand en dacht, amaai als ik straks naar het toilet moet gaan, da gaat weer beginnen te branden:-( Ik betaalde, 22000 kip, en ik heb nog even gewacht en toen ik wou vertrekken deed ik nog eens teken naar dat vrouwtje, aree! ik wacht op jou, en ze schudde lachend nee, waarop de oude vrouw teken deed dat ze eerst geld moest hebben. Ik starte mijn motor wuifde nog eens en ben verder gereden.

Even later kwam ik op de echt slechte weg ,zand en stof, kotters en bulten, je moest je ogen op de weg houden, je had de tijd niet om van de schoonheid te genieten. En dan stop je nog eens op een plaats waar het water nog maar een goeie tien meter breed was, je kon met een steen van Laos tot in Thailand gooien.En terwijl ik aan het kijken was zag ik langs de thai kant ook auto's rijden, en daar was geen stof, ze reden over mooie asfalt wegen.( ge ziet wat een verschil 20 meter kan betekenen he!!) Dan kwam ik op de plaats waar ik mijn overnachting wou doen, het dorpje Wang Wan, wat op mijn kaart met grote stip stond, een groter dorp , dus daar moet een guesthouse of hotel zijn. Het eerste wat ik vond was de overzetboot naar Thailand, en terwijl ik stopte kwamen de douane mensen naar me toe gelopen en deden teken dat ik niet over mocht , deze overgang is alleen voor de lokale bevolking. Ik vertelde dat ik niet over wou, maar op zoek was naar een slaapplaats, de overste van de douane mensen kon wat engels en was blij dat hij dat kon laten zien aan zijn onderdanen. We hebben wat gepraat, hij stelde me vragen en mijn antwoord vertaalde hij dan naar zijn mensen, en die keken vol bewondering op naar mij en hun overste. Zo kwam ik ook te weten dat er geen slaapgelegenheid was in dit dorp. Ik stelde de overste voor dat ik bij zijn vrouw zou slapen en hij maar op wacht moest staan, hij kon er niet mee lachen stond op en ging mompelend aan. Dus was er voor mij niets anders dan ook verder te rijden tot het volgende dorp waar er slaapgelegenheid was.Awel ! ik heb geen enkele plaats meer tegen gekomen waar ik kon slapen, en zo kwam ik een dag vroegen dan de planning aan in Vientiane.

Ik Vientiane ben ik op zoek gegaan naar een slaapplaats, het was bijna avond en de beste en goedkopere plaatsen waren al volzet. Ik heb een duurdere hotel genomen en heb nog wat van de prijs kunnen afdingen, en dat kon als ik langer dan drie nachten zou blijven, en dat was ik ook van plan Dus,ik heb de kamer genomen, een mooie kamer met alles er op en er aan .Zo was er voorzien van airco, zeep , vers fruit , shampoo , kam , haardroger, tandenborstel, oorstokjes ,showerkapjes , codooms, er was zelfs een vrouwencondoom voorzien . Zo mocht ik s'avonds mijn motor in de lobby van het hotel zetten, zo stond mijn motor s'nacht naast de receptionist.

Ik heb de visa voor Thailand in orde gemaakt, dar duurde twee dagen, ondertussen heb ik geluierd, en geluierd. Dan heb ik een dag op wandel geweest, waar en hoever weet ik niet maar ik weet wel dat ik toen zeer goed geslapen heb. De dag later ben ik voor drie minuten in Thailand geweest, in en uit. Dit was nodig om een nieuwe Laos visa voor een maand aan te maken, ik moest 35 dollar betalen , en als je hetzelfde door een firma liet doen koste dit me 90 dollar. Dus die 55 dollar was snel verdiend, en op een twee uurtjes was ik heen en terug. Het enige dat lang duurde waren de papieren voor mijn motor, ik moest wachten tot de overste van de traficpolitie terug was van het eten, want dit hadden ze hier nog nooit eerder meegemaakt. De overste kwam , bekeek mijn papieren brubbelde iets, en er werd een verlenging voor een maand bijgeschreven, ok, da was wat ik nodig had.

Maandag ben ik vertrokken richting Vang Vieng, en onderweg zou ik weer stoppen, en na een 100 km ben ik in een dorpje terecht gekomen waar ze een guesthouse hadden, hoe het dorpje hete weet ik niet want het stond niet op de kaart. De kamer stelde niet veel voor, maar ik moest ook maar 40 000 kip betalen( 4 euro)Maar het beddegoed en handdoeken waren fris uitgewassen, en dat was het bijzonderste. In het dorpje was wel nikste te zien of te doen, maar dat moet ook eens kunnen.

Dinsdag ben ik naar Vang Vieng gereden nog een 40 km verder.Vang Vieng is het stadje van de jonge backpakkers, hier is het iedere dag feest( zoek op google,The tubing in Vang Vieng, en je bekijkt de filmpjes en je weet genoeg, en dan worden er vele filmpje niet toegestaan) Wat me hier meteen opviel met verleden jaar, de stad is eens zo groot geworden en alles staat in het teken van de tourist, het aantal guesthouse's is meer dan verdubbeld, ook de restaurants zijn verdubbeld. Maar de prijzen zijn wel gezakt( te veel is te veel) Nu moet ik 7 euro betalen voor een goede kamer met airco , tv , warm water, gratis internet, en zeer proper en net. Ik heb hier ook een restaurant gevonden waar je zeer lekker en goedkoop kan eten, baguette ,twee eieren naar keuze drie stukjes spek, halve tomaat en ui, boter en jam,bonen in tomaten saus en een grote tas koffie voor 20 000 kip( 2 euro). Ook kan je hier op verschillende plaatsen kiezen uit een happy menu, de menu is zeer intrek bij de jongere, zo is er in ieder gerecht de ene of ander drug verwerkt, en naar het schijnt is het goed spul. Ik heb het maar op een steak met pepersaus en frietjes gehouden , en ik voelde me ook happy( 4 euro)

Nu heb ik net mijn ontbijt op, en ben ondertussen klaar met dit bericht, en sebiet , dat is nog een groot vraagteken?? Maar dat vernemen jullie volgende keer wel.

Van tussen de bergen en met een prachtig zicht op de bijna uitgedroogde rivier, groetjes, mario

ps,In Vientiane heb ik een Indier op zijn muil geslagen, die sloeg van te voren wat te veel op zijn vrouw, dat verhaal vertel ik weleens als ik terug in Belgie ben.