Dust in the dust!!

Om 7 uur was ik klaar om na het ontbijt aan een toer te beginnen van een 400 km, in mijn boek noemt men deze toer The loop. The loop gaat het binnenland in door een groot massief gebergte en tijdens de tocht zouden er verschillende grotten en watervallen te bezichtigen zijn. Ik had van de receptionist van het hotel een kaartje gekregen met de meeste bijzondere dingen op, zoals , waar kan je een slaapplaats vinden , eten en drinken , benzine, en waar zijn de belangrijkste dingen te zien, ondertussen was ik te weten gekomen dat ze ook aan een nieuwe weg aan het werken waren en vanaf een bepaalde brug tot boven op een berg( 25 KM) er alleen een zandweg was, 25 km das kinderspel he!! En ik ben vertrokken met een volle benzinetank goed voor een 300 km, en het eerste half uur ging door een grote vlakte en in de verte zag ik de enorme joekels van bergen, en der was er ene bij van meer dan 2500 meter hoogte, da kan al tellen he!! En stilaan kwamen de bergen korter bij, en dat leverde mooie plaatjes op, op de voorgrond de vele dorre rijstvelden en daarachter het groene gebergte, echt mooi. En even later begon ik aan een mooi stuk, op een tamelijk goede asfaltweg de bergen in , plezant rijden zalle oehoe!! En de eerste stop kwam eraan, in Nam Tha Fa de Budda cave, en ik moest de mooie asfalt weg af en over een zandweg een 4 km verder, ondertussen moest ik 10.000 kip betalen( 1euro), en dan was er de grot, wat me weer opviel , ik was hier weer helemaal alleen, da voorspeld geen goeds he!! mor ja het was ook nog geen 8 uur, de meeste mensen slapen nog. Via een 100 tal trappen kwam ik aan de eerste grot, net voor de grot stonden een paar boedha beelden, en daar heb ik ook mijn duit in het zakje gedaan, enkele wierrookstokjes gekocht en geofferd en ben in de grot gegaan , er was een afgebakende weg, die heb ik gevolgd, ik helemaal alleen in die grot brrrr! En nog geen 5 minuten later stond ik alweer aan de ingang, ik voelde me in de zak gezet, der was niks of nikske te zien .Maar ja, de volgende zal wel beter zijn zeker, ik terug op mijne motseklet en ben verder gereden tot de volgende grot, en hier moest ik het dubbele betalen, en hier was er wel volk, allemaal lokale mensen die er het ene of andere souvenierszaakje hadden, ik was nog niet te goei gestopt of ik werd al bijna van mijn machien getrokken, iedereen probeerde me iets te verkopen, maar dan kennen ze de mario nog niet zalle, ik kocht niets, basta. En een 100 meter verder zat er een oud vrouwtje met een koelbox vol drank en daar kocht ik een lauw blikje pepsi cola, het vrouwtje en de andere mensen keken me raar aan, omdat ik bij haar kocht en niet bij hun.

In deze grot was er meer te zien met op de meest bijzondere plaatsen een goede verlichting, en helemaal onderaan in de grot was er een klein riviertje, en in het natte seizoen kon je hier nog een boottochtje maken, dus nu niet, jammer. Een dik half uur later stond ik alweer buiten, en ondertussen waren er verschillende minibussen gekomen met touristen, allemaal mensen uit Thailand, en die zijn net als de jappanners en chinezen geboren met een camera rond hun nek, maar ja als ge de hele groep wil fotograferen is er altijd iemand die niet op de foto kan staan, en ik bood mijn diensten aan, en heb verschillende groepsfoto's gemaakt van allemaal lachende spleetoogjes. Toen vroeg de reisleidster me om voor haar ook een foto te maken, het was een mooie jonge meid met alles er op en er aan( denk ik), en ik stemde toe en deed teken dat ze me eerst een kus op mijn wang moest geven, alle mensen begonnen luid te lachen, het meisje kwam promt naar me toe en kuste me op beide wangen, met gevolg dat ik onder de rode lipstick zat, en er werd nog harder gelachen. Even later ben ik vertrokken met de lipstick nog op mijn wangen. De volgende halte was een nieuwe stuwdam waar er stroom gewonnen werd, en dat was ook de moeite om te zien, en wat me opviel was dat alles tot in de details was afgewerkt, zelfs alles was mooi aangeplant. Een 40 km verder was er weer een stuwmeer van de zelfde rivier maar nu veel hoger gelegen, ook hier , prima gewerkt. Dan moest ik weer hogerop, en bijna boven had je een mooi zicht op het ondergelopen gedeelte, veroorzaakt door de stuwdam, en zag je de enorme watervlakte. En dan was er een lange afdaling, plezant maar gevaarlijk, van vangrails hebben ze hier nog nooit gehoord denk ik. Op een plaats heb ik me gewoon laten bollen, en ik had binnen de kortste keren 90 km per uur, en dan moest ik remmen want de volgende bocht kwam eraan. Helemaal onderaan was er de brug waarvan sprake op het kaartje dat ik gekregen had.

Na een rustpauze begon ik aan de zandweg, het mulle zand maakte het me niet gemakkelijk zodat ik zeer voorzichtig naar boven ben gereden, het was weer zeer moeilijk om steeds het juiste spoor te kiezen, tot ik plots werd voorbij gereden door twee mannen op gewone brommertjes, en dat maakte het gemakkelijker voor mij, zo kon ik steeds zien waar zij reden, en dat spoor volgde ik dan ook, en dat was stukken gemakkelijker.

Boven stopte de mannen aan een kioskje, en ik reed alleen verder over de zand en grindweg. Ondertussen had ik al een 40 km gedaan en volgens mijn plan zou de zandweg maar een 25 km lang zijn. Ik reed verder en tien minuten later waren die twee brommers daar terug en namen me weer terug in het goede spoor. Ik heb in totaal meer dan 100 km over het zand moeten bollen, en met in dat zand achter die twee brommers te rijden zat ik ook totaal onder het stof, en dorst dat ik had, dorst, nu snapte ik waarom die twee mannen aan dat kioskje stopten, zij wisten dat er onderweg niets meer te kopen was. En dan plots was er een dorpje met een winkeltje en ik zag een koelkast met een glazen deur, en achter dat glas stonden er allerlei dranken , van cola, water, limonade, bier en nog vannalles. Ik stopte parkeerde mijn motor en ging naar de koelkast, opende de deur en nam meteen een blikje cola. Ik wilde het blikje openen en werd gewaar dat de cola lauw was, ik nam een andere achteraan in de kast, maar ook deze was al even warm, en ik voelde nog aan andere dranken en die waren allemaal even warm. De oude vrouw van de kiosk lachte haar rotte tanden bloot, en liet me de stekker van de koelkast zien, ze had wel een koelkast maar er was geen stroom ter plaatse, en mijn natte droom van een koud drankje was aan diggelen geslagen. Ik heb dan een lauw flesje platwater gedronken. De vrouw maakte me er attent op dat er iets aan mijn kaken hing, ik keek in de spiegel en wat zag ik, ik had twee stofferige plekken op mijn wangen , het ware de overblijfselen van de lipstick, en daar was extra stof aan blijven plakken. Ik moest er ook om lachen, en ben zo verder gereden. Een 10 minuten later stond ik in Lak Sao, in dit grotere dorp waren enkele hotels en hier zou ik overnachten. Ik ging een hotel binnen, er waren kamers vrij, en de madam liet me een kamer zien allemaal zeer netjes en proper, en ze liet me nog een andere kamer zien, en deze kamer had een groot ligbad, ja deze kamer neem ik ,ze koste dan wel 2 euro meer, maar een ligbad, wat een luxe, en da heb ik wel verdiend vandaag zeker.

Ik heb mijn spullen naar de kamer gedragen, ondertussen liet ik het bad al vol lopen, en dan plots hoor ik het water niet meer lopen, ik ga kijken, er komt geen water meer uit de kraan, wat nu !! ik terug mijn kleren terug aangedaan, en naar de receptie, en daar wist men me te vertellen dat ze het ook niet wisten, na wat rond gebeld te hebben wist men mij te vertellen dat er geen druk meer op de waterleiding was, en hoe lang het ging duren wisten ze ook niet .Ja dan was ik me maar ik het water dat ik heb he!!, ik kwam op mijn kamer en ik moest me haasten of ik had ook al geen water meer , de stop van het bad sloot niet goed af en er was al veel water de riool in gegaan. Na het kattewasje, was het tijd om iets te eten, en dat was ook weer niet gemakkelijk zalle, overal waar ik binnen ging hadden ze het ene of andere verhaal, ik verstond het wel niet maar, van eten kwam er niet veel in huis, zo heb ik enkele rijpe mango's gekocht, een soort van bananen, en nog een granaatappel, in een winkel nog een pakje koekjes, en ik had ook gegeten. Na een wandeling en enkele koude biertjes was het bedtijd, en ben meteen in slaap gevallen. Plots in het midden van de nacht, ik denk dat het 2 uur was hoorde ik iets in de badkamer, ik er naar toe en mijn waterkraan die nog open stond, was aan het hoesten en nu en dan kwam er smerig water uit, even later begon het water de goede kleur te krijgen en heb ik de kraan dicht gezet, en ben terug in bed gekropen.

S'morgens heb ik dan het bad laten vollopen en er eens goed van geprofiteerd, en ben pas s'middags vertrokken naar het volgende grote dorp een 60 km verder, daar was er een droge waterval, en heb ik terug een kamer genomen, en de rest van de dag de luiaard uitgehangen. De volgende morgend ben ik vroeg opgestaan om een rit te doen van een 50 km( eerst gaan tanken)En daar zou er een zeeeer grote en zeeeer mooie grot zijn. Het was in een soort van nationaal park waar je eerst 50 000 kip moest betalen om binnen te mogen, even verder nog eens 150 000 kip om het ticket van de grot, aan de grot nog eens 50 000 kip om een waterdichte lamp. Dan werden er me twee pipo's toegewezen en zij zouden mijn gidsen zijn, en mijn gidsen spraken geen woord engels, dus dan weet je het wel zeker!! Na een korte wandeling kwamen we aan de ingang van de grot, en daar werd er me een reddingsvest toegewezen, en die moest ik aandoen, en goed sluiten, maar er was een probleem ,ik was te dik, en als ik de vest probeerde te sluiten, kon ik nog amper ademen, er is naar een grotere vest gezocht en die hebben ze ook gevonden, almaar sjans. We hebben een minuut of vijf in de grot gelopen en kwamen in een grote hal aan en daar stroomde er een rivier, en er waren allerlei houten smalle bootjes, en daar moest ik plaats nemen, ik in het midden , voor mij zat er een pipo met een peddel en achter mij zat de andere pipo, en die bediende de motor van het bootje. Na lang proberen starte de motor van het bootje, en welle weg, nu begreep ik waarom de reddingsvest, en de waterdichte lamp. Het was pikkedonker in de grot, en na een 10 minuten varen moest ik uitstappen. De voortse pipo stapte met me mee, en de andere vaarde terug, hier en daar werd er een licht aangedaan en dan zag je het mooi van de grot, ook de kleurenlampen gaven een speciaal effect, en da was mooi, echt waar. Maar als ge dan iets vroeg aan diene pipo, kon hij alleen maar lachen, en voor de rest kwam er niets zinnigs uit, plezant is iets anders zalle. Na een wandeling van een kwartier, kwamen we weer aan het water, en daar wachte de andere pipo ons op, en ik we vaarden weer verder .Een half uur later was er plots weer licht, en ik dacht , zit het er nu al op?? Maar nee, nu volgden we een rivier midden in een soort van oerwoud, en ook dit leverde weer mooie plaatjes op. En dan was er een soort van eiland, en daar stopte we, en kreeg je weer de kans om iets te kopen of te drinken, maar ik had geen honger of dorst, dus heb ik niets gekocht, en zo te zien waren ze dat niet gewoon. En dan was er de terug weg, en een uur later waren we weer aan de ingang van de grot, de twee pipo's gingen met me mee tot aan mijn motor, en wachte op wat drinkgeld, maar waarom zou ik drinkgeld geven ze konden me niets bijbrengen, en op niets antwoorden. Maar goed zoals ik ben, heb ik ze alle twee 10 0000 kip gegeven, en ze waren tevreden. Op de terugweg ben ik dan toch maar iets gaan eten, een soort van pannenkoeken gevuld met vers fruit, waaaw echt lekker, ik heb nog een tweede portie besteld, en na veel moeite heb ik het toch opgekregen. De dames van het kioskje waren ook weer tevreden met het drinkgeld dat ik gegeven had, ga bij ons maar eens een portie pannenkoeken eten voor minder als nen euro, probeer het maar eens!! Even later ben ik verder gereden en een dikke 100 km verder stond ik in Paksan, en de rest hoor of lees je morgen of overmorgen wel in de' Gazet van Mario'

Sommige vinden me uniek, sommige vinden me gek, maar aan die sommige heb ik niks , ik doe gewoon mijn ding, lekker mijn ding !!!