Man, man, wat je niet meemaken kan!!

Maandag morgen ben ik vertrokken naar Laos, ik ben 2 maanden in Cambodia geweest, en nu is het tijd voor iets anders. De rit naar de grens70 km was geen probleem, mooie baan, niet zo veel verkeer, het ging zeer vlot .Aan de grens zelf stond zeer veel volk te wachten, waarom weet ik niet, maar ze stonden er. Ik zelf mocht meteen al een stuk doorrijden, en voor ik goed wist waar ik was, stond ik al in Laos, zo snel ging dat. Even later ben ik vertrokken naar Pakse een stad een 160 km van de grens. Mijn eerste zaak was om ergens geld te wisselen, hier werken ze met Kip, en een euro is 10500 kip, een dollar is 7850 kip. Ik heb tot in Pakse moeten rijden tot ik een bank gevonden heb. Op de hele weg, 160 km geen enkele bank te bespeuren, da kan je je bij ons niet voorstellen he!! Van Antwerpen tot Oostende, geen enkele bank.

In nog geen twee uurtjes was ik in Pakse, en nog geen vijf minuten later had ik al een guesthouse, da ging allemaal zeer vlot. Dan eerst de gebruikelijke lauwe douche, dan ben ik aan een wandeling begonnen, op zoek naar iets te eten, en da lukte niet zo goed, de meeste eethuisjes zijn pas in de namiddag open, dus ben ik maar wat rijst gaan eten. Dan ben ik op mijne motseklet gekropen en heb de omgeving gaan bekijken, de mekong die hier weer zeer breed is, oogt op vele plaatsen zeer mooi, en er is werk gemaakt om de tourristen goed op te vangen en te laten betalen. Zo heb ik 15000 kip moeten betalen om een kleine berg op te mogen rijden, om vandaar uit de stad te bekijken.

.Na dit alles was het tijd, (5 uur) om iets steviger gaan te eten. Ik moest een smalle brug over, en vanop die brug zag ik op een 3 a 4 honderd meter een grote zwarte rookwolk, die recht omhoog ging, daar was iets niet pluis. Ik kon niet anders dan langs de plek des onheils te rijden, en zag tevens in een dat alle mensen in paniek waren. Ik stopte enkele honderd meters verder parkeerde mijn motor op een grote parking naast de mekong, en ben met mijn helm nog op gaan kijken. Toen ik in de straat ging waren de mensen volop bezig met hun huizen leeg te maken, en even verder zag ik de vlammen al boven de daken komen, dit was geen klein bier. Ik ben spontaan begonnen met te helpen om de mensen hun hebben en houwen uit de huizen te halen. De straat een 150 meter lang was een soort van winkelstraat, allemaal handels zaken , een bakker, een verfwinkel, een zaak die vuurwerk verkocht een brommer en autobanden zaak, een pc winkel, een zaak die vol gepropt was met zakken rijst ezv.

Zo heb ik geholpen in die verfwinkel, dat huis was een magazijn, ik weet niet hoeveel grote potten verf we hebben buiten gedragen , en even later een zeer grote hoeveelheid thinner in bussen van 25 liter, ik denk wel dat er het minstens 300 waren, mijn handen deden pijn van de emmers door te geven. Even later ben ik beginnen te helpen met auto en brommersbanden buiten te dragen Alles werd buiten getrokken, en verplaatst naar de andere kant van de straat, met gevolg , binnen de kortste keren stond ook de straat vol met alles.Ik probeerde de mensen duidelijk te maken dat dit alles niet hielp, van de moment hun huizen ook gingen branden, alles ook verloren zou gaan en dat tevens de huizen aan de andere kant van de straat ook sneller vuur zouden vatten. Het vuur dat er heerste was van de huizen die met hunnen hof tegen de andere huizen stond, en die hof was niets anders dan het ene krot tegen het andere, en het waren die krotten die aan het branden waren. En het vuur kwam korter en korter, de eerste echte huizen waren ook al aan het branden, en terwijl de huizen aan het branden waren liepen de mensen nog binnen en buiten om zoveel mogelijk te redden (wat verstaanbaar is, hun hele leven gewerkt en dat zien ze nu in de vlammen opgaan, je zou voor minder ) Dan heb ik geprobeerd de mensen te doen inzien dat het te laat was, en het gevaarlijk aan het worden was, maar dat hielp niet. En dan kwam de eerste brandweerwagen eraan, en wat me verwonderde was dat er geen brandweerlui in de wagen zaten, het was alleen de chauffeur . De mensen liepen allemaal naar de brandweerwagen, en namen de slangen en sleurde die naar hun huizen, het was een chaos, de grootste familie had de meeste slangen, maar dan weer geen lanzen, en er werd gevochten om het materiaal. En even later waren er vier slangen aangesloten aan de wagen, en dan, de chauffeur kon de pomp niet bedienen en allerlei mensen waren er aan het prutsen. Ik ben naar de pomp gegaan, heb enkele mensen weggetrokken, en probeerde zelf om aan water te komen, en na wat hendels open en dicht te zetten was er plots water. Iedereen begon aan zijn huis te blussen , voor sommige huizen was het al te laat, en ik probeerde ook uit te leggen om met de vier lanzen samen te werken huis per huis, maar ze wouden me ook niet verstaan. En de kracht van de pomp was niet sterk genoeg om tot aan het echte vuur te komen, zo ben ik naar de brandweerwagen gelopen en heb uitgelegd met hand en tand aan de chauffeur om twee lanzen uit te schakelen, en na veel moeite verstond hij me, we schakelde twee lanzen uit en de andere twee hadden nu voldoende kracht om tot bij het vuur te komen, oef!! Maar dan was er een gevecht om de lanzen met water, iedereen wou zijn boeltje redden. En dan plots geen water meer de tank was leeg, en van brandmondingen hadden ze hier nog nooit gehoord. Dus de chauffeur moest gaan water aanzuigen naar de mekong om zijn tank te vullen. Onder tussen was er een andere brandweerwagen( een oude donatie van Japan) en die kwam op de plaats staan van de andere wagen. De mensen trachten de slangen aan te koppel aan de wagen, maar dit lukte niet, het was een ander systeem van aansluiting, en weer was er een chaos van je welste en na veel ruzie waren ze weer baan het blussen aree!! Toch voor even, want dit water werd ook versmost aan verloren huizen.Dan werd ik aangesproken in het engels, een jongeman met baard vroeg me wat er gaande was, en waarom ik als vreemdeling aan het helpen was, ik legde hem uit dat ik een beetje ervaring had , en ik brandweerman was. En dat de mensen hier verkeerd bezig waren, de man verstond me, en beloofde me te helpen, we zouden de huizen die nog niet aan het branden waren trachten te redden, ok zei de man. Hij had een megafoon bij en sprak de mensen toe, en ze luisterde wonderwel. Later wist ik waarom, het was de zoon van de burgemeester, en daar hebben ze hier respect voor. De man vertelde dat er tankwagens met water onderweg waren, er werd een hoogtewerker opgeroepen , EN!! zij de man , sebiet komen er nog twee brandweerwagens van de luchthaven, er moest nog een vliegtuig landen , en dan mochten ze komen. En even later arriveerde daar een grote moderne wagen met alles erop en eraan, zo waren er twee grote monitors( waterkannonnen)die van binnenuit konden bediend worden, echt modern materiaal. Weer liepen de mensen naar deze wagen en probeerde de luiken te openen, en dat lukte niet meteen, er was een soort van centrale vergrendeling. De chauffeur moest zoeken, en na lang zoeken had hij het gevonden, de luiken werden geopend, en wat zag ik, het was allemaal nieuw materiaal, nog nooit gebruikt, zo zaten de slangen en lanzen nog netjes ingepakt in de orginele plastiek, maar het probleem was,dit waren weer andere aansluitingen, 3 wagen en 3 verschillende systemen, leg het maar uit. Ik vroeg de chauffeur om de dakmonitor te gebruiken, hij was ok, maar hij kon deze niet bedienen, het systeem kenden ze niet, er was nog nooit mee geoefend, aree lap, leg dit weeral maar eens uit!!

Ondertussen hadden de mensen opdracht gekregen om te proberen de straat leeg te maken, zodat de brandweerwagens door konden. Met de nieuwe grote brandweerwagen, konden we resultaat boeken, zo konden we enkele huizen vrijwaren door veel te koelen, aan de rest was toch niets meer te doen. Ondertussen was er een nieuwsploeg met camera en al, en ik moest samen met de zoon van de burgemeester, een verslag doen, ik in het engels en de zoon vertaalde, hebbe kik er iets uitgeslagen zalle, dat lag niet in de lijn van de verwachtingen !! Een uur later kwam er een man die wist hoe de monitor werkte, en dan ging het allemaal veel beter, en met de kracht van die monitor konden we zeer veel goed werk verrichten . Ondertussen waren de eerste huizen al ingestort, er waren soldaten opgeroepen om de mensen uit de buurt te houden, en dat lukte , al waren er wel wat schermutselingen, en sommige eigenaars staken het op mij dat hun huis in de vlammen was opgegaan.De zoon van de burgemeester legde uit dat dit niet het geval was en dat er door mijn hulp vele huizen zijn gespaard. Even later kwamen die boze mensen me een hand en schouderklopjes geven, ze hadden het verstaan , oef!!

Omstreeks half drie kon ik zeggen dat we het vuur onder controle hadden, de twee hoekhuizen die ook weer een verbinding waren met huizen in de andere richting waren gespaard gebleven van het vuur, er was wel waterschade. Na een rondgang met de zoon van de -- , hebben we een afspraak gemaakt, dat de brandweer en tankwagens ter plaatse zouden blijven, voor het geval, dat het vuur terug zou opflakkeren om de ene of andere reden. En dan werd er me een fles koud bier in mijn handen gestoken, en ik kan je zeggen , het was net een engeltje dat op mijn tong piste, terwijl ik dronk kreeg ik er rillingen van.

We hebben nog de hele nacht nageblust, omsteeks zes uur moesten de brandweerwagens van de luchthaven terug naar de luchthaven, die zou zo dadelijk ook weer terug in werking gaan. De chauffeurs kwamen me nen dikke knuffel geven, en zongen een lied voor me, wat ze zongen weet ik niet, maar het voelde raar aan, ik weet niet hoe ik het moet beschrijven, areé ik werd er stil van.

Toen het licht werd kwamen de eerste persmensen foto's maken, zeer vele van mij, precies of ik was een held, neen, ik heb gewoon gedaan wat ik moest doen, de mensen helpen, en gelukkig heb ik wat lessen en ervaring, en deze heb ik kunnen gebruiken nu.

Ik ben te weten gekomen dat er 47 huizen in de vlammen zijn opgegaan, er zijn geen slachtoffers gevallen (oef) een vrouw zou haar been gebroken hebben tijdens de verhuis van alle spullen, en voor de rest, was er zeer veel schade. Ik ben nog tot 10 uur ter plaatse gebleven, en toen was mijn kaarske ook bijna uit en ik had geen stem meer.

Ik heb geslapen tot 16 uur en ben dan nog eens gaan kijken, en toen zag ik pas hoeveel schade er was, en werd er stil van, en vele mensen kwamen me nog bedanken en dat voelde ook weer raar aan. Ik moest met vele mensen op de foto. Even later ben ik iets gaan eten, en in het restaurant waar ik binnen ging, kende ze mijn kop al, het was op tv geweest, en de mensen waren zeer vriendelijk tegen me, ik moest zelfs mijn eten en drinken niet betalen, maar dat weigerde ik, en heb betaald.

Ik ben weer een ervaring rijker, dat was de bedoeling van de reis, maar het was niet de bedoeling om brandweerman te spelen, en het is al de tweede keer dat ik mijn ervaring heb kunnen gebruiken, er was ook een klein brandje in Siem Reap, weet je nog??

Groetjes, van een zeer tevreden man, Mari o zonder stem!!

ps, de kleding die ik aan had is ook weer om zeep, dit mag niet te veel meer voorvallen of ik sta hier nog in mijnen blote!! :-) Zie de foto's !

l