Ja ja jaaaaa!!!, hij doet het!!

Woensdagmorgend in Phnom Penh, ik was klaar voor mijn vertrek, maar was de motor ook klaar om een rit van 130 km, da was de vraag?? Ik had de laatste dagen nog geprobeerd de mekanieker op te bellen, ik was nog eens ter plaatse geweest, die man was niet te bereiken, langs geen kanten. En daarom vertrouwde ik het zaakje nog steeds niet, ook heb ik geprobeerd de diensters van het hotel mijn rekening te laten ontcijferen( wat staat er geschreven?), maar helaas pindakaas, konden zij me ook niet verder helpen, er was een dienstertje dat zelfs beweerde dat het geen Cambodiaans was.

Half tien, en klaar om te vertrekken , ik heb eens naar boven gekeken en een schietgebedje gemaakt, en ben vertrokken .Na een 20 km was het tijd om de benzinetank nog eens te vullen, en tevens was ik uit het drukste gedeelte van de stad, en kon de echte test beginnen. En alles ging normaal, ik geloofde mijn ogen en oren niet, het ging goed, zeer goed zelfs. Na een 70 km, stond het verkeer stil, file hoe kan dat nu? En dit in zo een boeredorpje? Na een tiental minuten aanschuiven, begon ook het asfalt in zand te veranderen, en weer even verder zag ik de echte reden, ze hebben hier een brug afgebroken, en we moesten beurtelings oven een smal spoor door de rivierbedding die langs beide kanten was afgedamt om het water tegen te houden met gevolg dat er flink wat slijk was, en sommige vrachtwagens niet op eigen kracht terug boven geraakten. Er stond een soort van kraan op rupsen, om de vast gelopen vrachtwagens verder te helpen, met gevolg dat er bergop een flink diep spoor was. ook de normale auto's geraakte niet boven, af en toen een soort van jeep die het wel lukte.

Dan was het mijn toer, en met het naar beneden rijden merkte ik op da gaat hier niet gemakkelijk worden, mijn banden hadden nu al geen grip, ik schoof van de ene bult naar de andere, en zo geraakte ik beneden, dan het stukje vals plat, ik schat een 30 meter.En dan was het mijn toer om naar boven proberen te raken, en het was proberen, mijn banden hadden niet genoeg grip, en ik geraakte bijna tot stilstand, en dan hier en daar had je terug grip, omdat je eventjes de stukken beton en steen raakte die onder het slijk zaten. En na veel zwoegen en ploeteren was ik al halverwege en nu kwam het stuk waar iedereen vast raakte, en dat was er voor mij ook te veel aan. Ik kwam met mijn motorbeschermplaat in het slijk te zitten, er was geen beweging meer in te krijgen. En de rupskraan kwam te voorschijn , en met vier banden werd mijn motor opgepakt en zo naar boven gebracht. Ik moest het laatste stuk nog naar boven klimmen , en toen ik boven was, was mijn motor al los gemaakt. Ik moest de man van de kraan nog iets geven, en kon verder .Van de grijze kleur van mijn motor , was niet veel meer te bespeuren. Even verder ben ik gestopt om de schade te bekijken en iets te drinken. Er waren enkele flinke krassen op de beschermplaat, maar daar dient die plaat ook voor he!! Na de drink ben ik verder gereden tot ik Kampong Cham, daar naar het grote Mekong Hotel gereden, en daar een kamer genomen, mijn spullen op de kamer gezet. Dan met mijn motor naar een soort van carwash, en alle slijk weggespoeld, en da was nodig amaai!! Tevens kon ik de echte schade bekijken, en buiten wat krassen viel het flink mee. En met die hele zaak kan ik bevestigen dat ik geen geluiden meer gehoord heb in de motor, zou hij dan toch gemaakt zijn??

En dan was het tijd om me zelf eens flink onderhanden te nemen, en terwijl ik me aan het wassen was, viel de stroom uit, zodat ik geen warm water meer had, en tevens de vuilste plekken niet zag. Maar ik was gewassen he!! Mijn broek en schoenen heb ik ook een spoelbeurt gegeven, en dan was het tijd voor het welverdiende biertje. Maar van een tap biertje was geen spraken, er was nog steeds geen stroom, geen stroom geen koeling, en geen bier, maar gelukkig hadden ze nog koude blikjes, en die smaakte ook, schol l!!

Een goede nachtrust had ik wel verdiend en die is er gekomen ook. Nu zit ik aan de tafel ,met spek en eieren, en een pistolet, en het smaakte me. Sebiet ga ik ?????? doen, ik weet het nog niet.

Ik wens alle lezers en lezeressen een prachtige mooi dag, en nen dikke kus voor de vrouwelijke, voor de mannelijke een stevige handdruk. MARIO