Van het ene naar het andere,

Zondagnamiddag kreeg ik telefoon, ik mocht mijn motor gaan halen, eindelijk, maar de grote vraag is, gaat hij wel gemaakt zijn, en hoe? Ik naar de garage, en bij aankomst stond mijn motseklet me buiten op te wachten, en er zat een jonge gast van een jaar of 15 naast. Bij mijn aankomst overhandigde hij me een enveloppe, en daar stak de sleutel en de rekening in. Toen ik vroeg waar de mekanieker was , gebaarde de jonge gast van krommen aas, hij verstond me niet, amaai wa nu weer dacht ik. Op de rekening die in het cambodiaans was, kon ik alleen maar lezen in het groot 28 , dus da viel mee, maar is hij wel gemaakt??Ik probeerde de mekanieker te bellen , maar die nam niet op, dat voorspeld niets goeds dacht ik.Ik bekeek mijn motorblok eens, hij was wel zeer proper gemaakt, maar aan da proper daar heb ik niks aan. Ik gaf de jonge man 30 dollar, en ik vertrok met een klein ei in mijn broek. Starten deed hij zoals te voren, ik vertrok en alles leek normaal, ik stopte en vertrok weer , maar nu wat heviger, alles normaal, ik heb nog een 10 tal km vanalles geprobeerd , en alles was weer als vanouds, pfff, was ik tevreden zeg !!

Dan had ik vrijdagavond mijn was naar een wasserij gedaan, een Tshirt, drie onderbroeken, en mijn dure trekkingbroek die ik gekocht had en Belgie voor 75 euro( nooit had ik zoveel geld gegeven aan een broek) Dus ik kreeg een afschrift van het aantal stuks, en ik mocht zaterdag avond alles komen ophalen. Zaterdag heb ik gewoon een luie dag gehouden. En ik de zaterdagavond naar de wasserij, en bij mijn aankomst daar, vertelde ze me dat alles nog niet klaar was( ze hadden naar het schijnt problemen met het ene of het andere, mijn cambodiaans is nog steeds zeer slecht. Zondagmorgen mocht ik terug komen en dan zou alles klaar zijn, geen probleem voor me, ik heb nog propere onderbroeken.

Het was half elf eer ik opstond, ik had goed geslapen maar had weer mijn ontbijt misgelopen( te laat), dus moest ik elders gaan eten, en dat heb ik ook gedaan, en het was lekker, spek en eieren ( da gaat er altijd wel in) .Het was al twee uur eer ik aan mijn was dacht, dus ik naar de wasserij. Ik geef mijn briefje af, men zoekt mijn was tussen een grote hoop , dat duurde en bleef duren, ik heb bijna een kwartier gewacht , en wat ik dacht, was ook zo , problemen, ze konden alleen mijn Tshirt maar vinden, en die gaf men mij; Toen ik vroeg wat er gaande was, kreeg het helpstertje de tranen in haar ogen, ze sprak geen woord engels. En de ander mensen die in de wasserij werkte keken ook allemaal schuchter een andere kant op.Toen probeerde ik uit te leggen dat ik de baas wou spreken, iemand nam een telefoon, en brubbelde wat, ik verstond er niets van, en men gebaarde me om even te wachten, vooruit dan maar

. Even later kwam er een mooi geklede vrouw binnen, en dat bleek de baas te zijn, maar die sprak ook weer geen engels, wa nu gedaan?? Ik ben in het hotel een van de serveersters gaan halen die goed engels prate , ik heb haar het probleem uitgelegd, en ze is meegegaan naar de wasserij. Er was een heel gesprek weg en weer, en uiteindelijk moest ik s'avond terug komen, Men zou opnieuw alles overhoop halen en trachten mijn 3 onderbroeken en mijn broek te vinden, de afspraak was om half 9. Het was zover, ik terug naar de wasserij, en bij aankomst zag ik het al, niets gevonden, en het was ook zo. Het dienstertje gaf me 20 dollar, en deed teken dat ik een andere broek kon kopen op de mark t.En toen kreeg ik het, 20 dollar!! die broek koste me 100 dollar, ik wil 100 dollar, die vlieger gaat niet op!! Terug is de bazin gebeld, en bij aankomst brulde die de hele zaak onder, het was even muisstil. toen begon de bazin weer te brullen, en het dienstertje liep al huilend buiten. Wat er juist is verteld weet ik niet maar even later kwam het dienstertje terug en gaf me 100 dollar, even later vernam ik dat ze het uit eigen zak moest betalen. En als ge dan weet dat ze maar 3 dollar per dag verdienen, heb ik het meisje 50 dollar terug gegeven. Maar ik was mijn dure speciale broek kwijt, die onderbroeken waren versleten, dat miek me niets.

Deze morgen ben ik naar de markt geweest en heb nieuw ondergoed gekocht, een lange broek kreeg ik niet gevonden in mijn maat, en eer er hier een broek voor me past zal ik nog veel moeten afvallen.

Jaja, het is niet altijd rozengeur, maar ge komt altijd wel iets tegen , en zo gaan we van het ene naar het andere, en proberen steeds te lachen, soms wel groen, maar ja.

Nu hoop ik maar dat mijn motor naar behoren werkt, en de rest zijn we weer vergeten.

Veel wind in Phnom Penh, het is er nu maar 27° ? de mensen lopen hier met een dikke jas aan, goe zot, denk ik.

groetjes van mario,