Ik zal maar een kaarske gaan aansteken bij boedda!!

In Kratie, na mijn laatste schrijven ben ik verder langs de Mekong gereden een 35 km verder stroomop. De eerste 10 km was op verharde was op een verharde baan en dat is kinderspel he!! Na een km of 5 zag ik in de verte iets rijden dat zeer breed leek, en toen ik dichterbij kwam geloofde ik mijn ogen niet, een brommer met een doodskist op zijn bagagedrager. Ik denk dat zo een kist toch 2 meter lang is, en dat op zijn dwars op de brommen vastgemaakt met wat dik koord. De chauffeur reed zeker 70 km per uur, en het was dan wel over verharde wegen , maar dien houten bak schudde fel heen en weer, en ik dacht , dat daar mor gene inligt, diene zal nogal eens blauw zien na het einde van de rit. Ja van dit geval moet ik een foto maken he, ik de lijkwagen voorbij , dan heb ik nog nen minuut flink gas gegeven , zodat ik me goed kon opstellen voor( de nodige foto, ik wachte en wachte, mor der kwam niks meer af, dat diene maar niet van de baan gesukkeld is dacht ik. Ik, ben nog wat terug gereden met mijn camera in de hand, maar ik heb niets meer gezien, spijtig he!!(da had de foto van het jaar geweest)

Een minuut of vijf verder begon de onverharde weg, en meteen werd ik weer op de proef gesteld, amaai mijn spiertjes, en ze deden nog zeer van gisteren. Onderweg was er een badplaats aan de oevers van de mekong, men had er bamboe platforms gemaakt waar je een stekje kon opeisen, tegen betaling natuurlijk. Ik moest 1 dollar betalen om over de stellage te mogen lopen. Na een koud drankje, gekoeld in een frigobox, ben ik verder gereden langs de oevers van de reusachtige rivier, zeker nog een half uur, tot er plots een brede gracht was, ik schat een 2 meter. Er lag een plank van een 30 cm breed over , en daar moest ik over; Een plank 30 cm breed, das geen probleem, maar die plank was maar een 3 cm dik, oeche!! Ik ben over de plank gestapt, en da was geen probleem, maar om daar met mijn motor over te rijden, brrr nee ik paste, ze kunnen hier misschien wel sterk hout hebben, maar niet met mij zalle. Dus zat er maar een ding op, terug rijden, en eigenlijk al maar goed ook want bij mijn aankomst deed alles weer flink pijn.

Na de nodige douche ben ik aan de oever van de mekong op dezelfde plaats als gisteren iets gaan eten en drinken. En ik werd weer hartelijk ontvangen. Je zag later ook dat hun buren die ook een standje met eten en drinken hebben jaloers waren. De avond van te voren had ik zeker 7 blikjes bier gedronken, en dat is net hetgene waar ze de winst op moeten maken, ik weet dat in een winkel een blikje 1900 real kost, en zij verkopen ze tegen 3500 real. Maar ik heb er deze keer geen 7 gedronken zalle, 4 was meer dan genoeg. Het werd middernacht, en plots zag ik in de verte hier en daar de straatverlichting uit gaan, het werd donkerder in de verte, en het kwam steeds korter bij, en hier en daar bleef er een lamp branden. En een vijf minuten later snapte ik het, een politieman moet aan elke verlichtingspaal de verlichting zelf doven, en als je dat niet wou moest je een bonus betalen( slim gezien he)De verlichting aan de standjes bleef hier en daar branden, want rond 1 uur verwachten ze nog 2 lijnbussen met hopelijk touristen, want die hebben gewoonlijk honger als er gestopt word, en zo kunnen de standhouders nog wat extra verkopen. Ik heb zo lang niet gewacht en ben in mijn bed gekropen.

Deze morgen verraste het uur mij!! Het was al bijna 9 uur, en ik wou voor den negen vertrekken voor de volgende rit, amaai!! Dus snel alles ingepakt, en ik ben vertrokken naar de provintie Mondulkiri, het zou een rit worden van een goeie 200 km. Ik ben in een trek gereden tot net voor Snuol, daar zou ik weg 307 moeten nemen over onverharde weg, maar het ergste was ik kreeg die weg niet gevonden, ik heb het hier en daar proberen te vragen, maar dat hielp me ook niet verder. Ondertussen begon mijn maagje te grommen, en dan heb ik het maagje maar te eten gegeven.

Dus dan maar verder over de verharde wegen he!! Na een 10 km moest ik door een dorp, en terwijl ik door dat dorp rijd tegen een 50 km per uur, loopt er plots nog een vrouw over, ze had me niet gezien, met alles wat ik in huis had probeerde ik de vrouw te vermijden, ik sloot mijn ogen, en wachte op de knal, maar gelukkig er kwam geen knal, hoe ik ze heb kunne ontwijken weet ik niet maar de haren stonden recht op mijn kop en armen, en ik ben zeker dat ik lijkbleek zag,oef! !Een twee minuten later, is er een brommer voor me die plots een bocht tracht te maten van 180°, ook die had me niet zien aankomen, en almaar chans dat die man nog een goede reactie had, of het was weer bijna zover, twee keer op nog geen 5 km, ik weet niet wie ik moet bedanken maar, BEDANKT

Even later was er een splitsing en ik moest de linkerkant volgen, en na een 20 km kwam ik in de bergen ( deze provintie word ook het zwitserland van cambodia genoemd). En menig motorrijders zouden hier hu hartje ophalen, mooie nieuwe wegen, ik denk dat er geen 300 meter recht was, er waren mooie bochten, ook was er geen stuk plat, naar omhoog en omlaag, naar believen. Dit was een 60 km zeer leuk rijden .Ik heb nu voor het eerst de buitenste noppen van mijn banden moeten gebruiken. Hier en daar moest je natuurlijk wel oppassen , het gevaarlijke was steeds je over de pas geschilderde gele lijnen moest rijden je de indruk kreeg dat je iets wegschoof. En na een 212 km stond ik in Sen Monorom, de hoofdstad van de provintie, met 7000 inwoners. Ik weet van daarjuist dat er hier maar 2 mensen per vierkante km leven.

Het eerste beste hotel was het goeie, voor 5 dollar heb ik hier een mooie propere kamer, het rare aan de kamer is dat het plafond zeker vier meter hoog is, en als je de kamer binnenkomt, is het net of je in een kerk stapt.

Na een eerste verkenning, viel het me op dat het kleine vliegveld pal in het midden van het dorp is, een lange rode assebaan, en hier en daar staat er een soort van koe de enkele groene grasspriet op te eten. Morgen ga ik hier een flinke rit doen, ik heb hier een kaartje gevonden met verschillende mogelijkheden , van watervallen tot grotten, tot goudmijnen toe, en dit alles over die rode assewegen, da ga plezant zijn denk ik.

Ja soms moet ge geluk hebben, maar het rare is dat ik niet weet wat er met die vrouw gebeurd is die plots over liep, zou boedda er iets mee te maken hebben???

Groeten uit het dak van Cambodia, Sen Monorom ,, den mario