Leve het strand!

De laatste twee dagen in de hoofdstad van Cambodja, heb ik vooral mijn benen het lastig gemaakt .Het begon met een flinke wandeling naar de brug waar verleden jaar vele mensen zijn omgekomen door de paniek die er was ontstaan tijdens de oogstviering van het rijstjaar.Overal naast en op de brug liggen bloemstukken en kransen ter nagedachtenis van de overledenen.

Met de terugweg vergiste ik me van straat, zodat ik in plaats van korter bij het hotel te komen steeds verder afdwaalde. Na een klein uurtje had ik het door, en moest ik terug keren, zodat het donker was toen ik op mijn kamertje aankwam( moe maar voldaan ). Ik heb nog wat op mijn bed gelegen, en dan was het tijd voor echte cambodian food, lok laie, stond op het menu, een soort van stoofvlees, al wist ik niet wat soort van vlees het was, maar het smaakte.Later was het tijd voor de dagelijkse portie bier ( zou ik een verslaving hebben ??).

Na de pintjes, naar het live muziekcafe waar ik me verleden jaar zo goed kon amuseren, maar dit jaar speelde er een andere band, en het was een tegenvaller, zodat ik al voor 12 uur in mijn bed lag. En dan plots een hels lawaai overal, ik keek door het venster, en ik zag overal vuurwerk, wat ik niet wist, het is chineesnieuwjaar en dat vieren ze hier ook, en hoe!!

S'morgens tijdens een wandeling waren de mensen overal langs de straat vuurtjes aan het stoken, met gevolg dat de hele buurt stonk naar allerlei verbrand materiaal, wat me vooral opviel was dat de mensen kopie van dollars opstookte, later vernam ik de bedoeling. Men trachte de goden te bedanken voor een jaar van goed geluk, maar men is wel zo snugger om alleen copie's van geld te verbranden, presies of de goden weten dat niet.

Ik ben nog naar de russische markt geweest om een andere rugzak te kopen, die ik nu bij heb is versleten, overal komen de naden los, en dat vertouw ik niet.Maar ik ben zonder rugzak terug gekomen, ik kreeg niets gevonden naar mijn zin, en der zit ook zeer veel namaak tussen, en wat koopje misschien. Ik heb wel ee carohem gekocht . Die dag heb ik het nog rustig gehouden, en lag op tijd in bed.

Ik vertrok naar Sihanoukville, een badplaats in het zuiden, en de eerste 20 km waren weer een hel. De banen waren overbevolkt in het centrum van Phnom Penh, ik geraakte en kwam niet vooruit, das zeker, alle mensen hebben nu 3 dagen verlof en profiteren er ook van, het is net hetzelfde als er bij ons een verlengd weekend is en ze verwachten zon, iedereen naar de kust, hier is het net zo.

Na een klein uurtje begon er schot in de zaak te komen , en hier en daar kon ik toch al 60 per uur rijden. Sihanoukville is normaal een 240 km verder ik wou dit doen in 3 uurtjes, maar het zijn er meer dan 4 geworden.En bij men aankomst zag ik het meteen, was is er hier een volk zeg (iedereen naar de kust) Met gevolg dat het zeer moeilijk was om een kamer te bemachtigen, en ze waren ook zeer duur, de plaats waar ik vorig jaar sliep voor 25 dollar, vroegen ze nu 45 dollar voor een gewone kamer, da kan mijne bruine niet trekken zalle!! Na lang zoeken heb ik een kamer gevonden voor 30 dollar, de kamer was nog wel niet in orde , het bed moest nog opgemaakt worden , ze beloofde me alles klaar te hebben tegen 6 uur, daar kon ik met leven, ik had toch een kamer

. Een wandeling over het strand leverde een mooi spektakel op, waar anders aleen toeristen komen , krioelde het nu van cambodianen, die op hun eigen manier nieuwjaar vierden, er word overal gegeten en gedronken, en ze hebben hun eigen spullen bij, er zijn er zelfs die hun stereo van thuis meehadden en via enkele grote batterijen hun zo van stroom konden voorzien, met bgevolg dat als je over het strand liep een echte kakafonie hoorde van allerlei muziek door elkander, niet om aan te horen wel om aan te zien.

Ik keerde terug naar mijn kamer om 7 uur, een uur later dan voorzien en mijn kamer zag er net zo uit als voordien, niet proper en geen beddegoed. Ik naar de receptie, en daar lachte ze mijn verhaal weg, dan zal het voor morgen zijn vertelde ze me, helaba, dan kennen ze me hier nog niet goed ( of nog niet) Ik begon meer en meer lawaai te maken, zodat de mensen in het restaurant al naar me begonnen te kijken, even later kwam er al volk bijstaan, en bij dat volk waren mensen met de zelfde klachten maar dierven hun ongenoegen niet uiten. Effekes later kwam er iemand naar me toegestapt met een mooi kostuum aan en vroeg me om stil te zijn, en waarom vroeg ik hem?, Ik ben hier de manager vertelde hij me en liet trots zijn badge zien, ik bekeek zijn badge en zij dat hij dan een slechte manager was, de mensen rondom mij lachte hem eens flink uit, en dat had hij niet graag, da zag je meteen, En na veel gezever beloofde hij onze kamers in orde te hebben tegen 10 uur. Aree iedereen was akkoord, en ging terug zijn ding doen. Ik ging nog iets eten en drinken, en ging tegen half twaalf naar de kamer. Toen ik mijn sleutel vroeg aan de receptie hoorde ik de man iets fezelen tegen een andere man, ik weet niet wat, het deerde me niet.

Ik kwam op de kamer en het bed was opgedekt, en de kamer zag er proper uit. Ik meteen naar de douche, en terwijl ik me wou wassen zag ik zat er geen zeep was, en geen handdoeken, wa nu weer dacht ik. Ik terug naar de receptie, toen de man me zag afkomen wist die al hoe laat het was, hij probeerde nog te gaan lopen, maar dat pakte niet. Ik weet wel dat de man in kwestie er ook niets kan aan doen, maar toch, hij begon weg en weer te bellen, en even later stond daar iemand van de poetsdienst, en die verklaarde me, er zijn geen handdoeken meer , en de andere spullen zijn ook op. Ondertussen was er al een ander koppel met het zelfde probleem, even later iemand die geen wc papier op de kamer had, aree het was het zelfde zooitje als voorheen. Ik vroeg de man of hij de manager kon bellen, maar hij durfde het niet aan, hij had schrik om zijn job te verliezen , en ik antwoorde, ge moest blij zijn om hier niet meer te hoeven werken.

Ondertussen was het meisje van de poetsdienst terug met enkele propere handdoeken, waar ze vandaan kwamen weet ik niet, maar ik kon me eindelijk gaan wassen.

Na een slechte nachtrust, de hele nacht is er vuurwerk afgeschoten, ben ik met veel moeite opgestaan; En toen ik naast de receptie liep werd er weer veel gefezeld, ik verstond het wel niet mar ik moest er eens flink om lachen. Ik heb mijn motor genomen en een toer gedaan van een 40 tal km, overal langs de strandjes, en overal krioelde met van de mensen, man man wa een volkje bijeen.

Na de middag toen ik terug naar mijn kamer ging werd ik bij mijn arm genomen door een oudere vrouw, ze bewonderde mijn durf van gisterenavond, zij was al 4 dagen in het hotel, en had op die 4 dagen nog geen propere handdoeken gehad, en na mijn aanhoren van de avond te voren is ze wel naar de receptie durven stappen.

Ik ging met een goed gevoel naar mijn kamer, en toen ik op de kamer aankwam lag er een enveloppe op mijn bed, ik opende die, en er zat een tegoedbon in voor een dinner naar keuze in het resaurant, en excuses van de directie, amaai dacht ik, dan heb ik hier toch indruk gemaakt . Later heb ik de enveloppe op de receptie terug afgegeven, en bedankte hen, en ben op een ander gaan eten.

Jaja, ne mens kan wat meemaken, maar als ge op uwe kop laat kakken zit ge daar he met een vuil hoofd.

Groetes uit het hoe moet ik zeggen, mooi propere en zeer luide Sihanoukville,, den mario !!