Twee dagen was ik in het plaatsje net voor de grens, hoe de naam was ben ik vergeten, ik kon hem trouwens ook niet uitspreken, en daarbij het doet niet ter zake. Er was een kermismarkt met vele tweedehands spullen , en het was de moeite om er rond te lopen, ik heb wel niets gekocht maar toch. Even verder was er een grote weide, en daar had men een podium staan, ik dacht dat de Stones hier zouden optreden, er was een muziekinstalatie zoals je ze zelden bij ons ziet, en alles hypermodern met lazerverlichting en nog van dat spul. En natuurlijk moest ik weten wat er s'avonds loos zou zijn.

Ik had me proper gewassen en beste T shirt aangedaan mijn plastieken schoenen eens afgespoeld ( da was ook eens nodig, de eerste keer in al de tijd dat ik op trot ben) en ben vertrokken. Bij aankomst was er al redelijk wat volk dat allemaal braafjes aan tafel zat, en ze waren door den band netjes gekleed, en ik stond hier in mijn zelf afgeknipte jeans waarvan de ene pijp langer was dan de andere en flink uitgerafeld door het vele wassen, maar ik heb sucses met deze broek de vrouwen hier vinden dat seksie, en willen allemaal eens aan de rafeltjes tassen, en dan heb ik soms spijt dat ik ze niet veel korter heb afgeknipt.

Ik stond al een half uur met een biertje te koekeloeren, en plots ging de verlichting uit, en iedereen ging uit de bol, het licht ging terug aan en er stond een jong meisje op het podium(sandra kim type)de muziek starte veelbelovend met een leuke gitaarsolo, en dan begon dat meisje te kakelen( zingen kan ik het niet noemen) en dat duurde zo een half uurtje, ik dacht als dit het voorprogramma is, dan zal het sebiet wel beteren. Maar van beterschap gesproken, ik had het beste al gehad, die gitaarsolo.. Trouwens alle muziek was op band, wel zag je een grote dvdfilm van een band die zogezegt deze muziek aan het spelen was.

Er kwamen nog verschillende zangers en zangeressen, maar het betekende niet veel, en van het 40 meter brede podium werd maar 2 meter gebruikt. Ondertussen kwam ik te weten dat er zondagavond weer iets te doen was, dus hopen op beter morgen he!! Maar ik heb me niet verveeld, ik heb me maar bezig gehouden met de dienstertjes die reclame maakte voor Leobier, en ik steeds Singa bestelde, en plots verwisselde een van de dienstertjes mijn singa met een leobier, normaal mocht ik het niet gezien hebben maar het gebeurde toch, ik nam het andere blikje zo gezegd niets vermoedend en dronk, ik speekte het uit en viel hoestend op de grond en bleef stilletjes liggen, je moest eens zien wat een paniek er was van het meisje dat me dat probeerde te lappen. Terwijl dat meisje zich omdraaide maakte ik een gebaar dat alles ok was , de andere meisjes begonnen flink te lachen, en toen ik terug recht stond en me ok verklaarde kon het andere meisje ook terug lachen. Even later ben ik naar mijn kamer gegaan, een 2 honderd meter verder, en probeerde te slapen maar dat lukte niet, de muziek was zo luid, en zo heb ik nog zeker twee uur van de slechte muziek kunnen genieten.

S'anderendaags heb ik het zeer rustig gehouden, om die avond weer naar de grote weide te gaan,ik was nog op de kamer toen de muziek begon, en weer was het zoals voordien een soort van thaidisco dat op niet veel trok. Toen ik weer naar het zelfde bierstalletje stapte hadden ze me al zien aankomen en hadden afgesproken dat er geen Singa meer was, en dat ik maar Leo moest drinken, ik bedankte vriendelijk en deed dat ik dan maar terug ging, ik was nog geen twee meter verder of ze kwamen al achterna met een blikje Singa, en dat weigerde ik en heb de hele avond Leo gedronken, en er kon weer flink om gelachen worden.Om kort te zijn aan de muziek die steeds op band stond had ik niet veel , maar des te harder werd er gelachen in het biertendje.

Zes uur in de morgend, en mijn wekker wekte me, vandaag zou ik naar Sien Reap vertrekken. Na een koude douche heb ik alles op mijn motor geladen en ben naar de grens vertrokken( 5 km). Bij mijn aankomst stonde er al een lange file wachtende voor me, en ik dacht bij mezelf, hier ben ik deze middag nog niet weg. De grenspost gaat pas om half acht open, ik stond nog niet stil of ik had al een hoop mensen rond mij staan die met grote ogen naar me opkeken. En er waren er enkele bij die een mondje engels konden en me van alle vragen stelde, en na mijn antwoord steeds een hele vertaling deden, en zo was het snel half acht iedereen ging terug naar zijn brommer, auto, vrachtwagen er waren vele mensen met een grote stootkar vol geladen met allerlei spullen, van groenten tot kleding en speelgoed. Plots trok iemand aan mijn mouw en gebaarde dat ik verder langs de lange rij moest rijden, en jaja, er was een doorgang voor vreemdelingen( westerlingen) en ik stond als eerste aan het loket, men vroeg me mijn papieren van de motor, namen overal kopie's van, moest mijn paspoort tonen kreeg de goede stempel en voor ik het wist stond ik in Cambodja, zo snel ging datte.

En hop naar Siem Reap een 150 km verder, ja en dan moet je plots weer rechts rijden en dat vergde terug wat moeite maar ik was snel aangepast. En dan een ander land, andere gewoontes, en wat je hier terug allemaal over de baan ziet rijden, brommers volge-laden met levende kippen, ganzen eenden , zelfs met twee volwassen slachtrijpe varkens, allemaal vastgebonden ondersteboven aan palen en stokken( spijtig dat je met je ogen geen foto's kan maken)Dan ook auto's of wat daar voor door moet gaan, ,sommige zonder of met zelf gemaakte houten deuren, met of zonder nr plaat , je kan het zo gek niet bedenken ofhet is hier allemaal. Mijn rit ging vrij goed, voor het eerst zonder GPS (Cambodja en Laos staan niet op mijn GPS) , maar ik had geluk er is maar een grote baan en die is meteen naar Sien Reap. Daar aangekomen, ben ik meteen naar het hotel gereden van vorige keer, in het hotel was een heel andere bezetting, ik herkende niemand meer.Ik vroeg wat een kamer koste, en het was 15 dollar, ik vertelde dat het te veel was en dat ik vorige keer maar 10 betaalde, ik draaide me om en ging buiten, en voor ik aan de deur was, hoorde ik de man zeggen OK OK, 10 dollar. En ik heb zelfs de kamer gekregen die ik vroeg, die van vorige keer.De baas vroeg wel of ik samen met hem en mijn motor op de foto wou, en dat hebben we dan maar gedaan he!!

Na het uitpakken en de nodige douche, ben ik op wandel gegaan, en natuurlijk naar de leuke plaatsen van vorige keer, en wonder bij wonder er werkte overal andere mensen, ik was een beetje teleurgesteld. Ook de vele gebouwen die er zijn bij gekomen ik geloofde mijn ogen niet, en dat op 11 maanden tijd, hier kunnen ze toveren.

En dan plots grijpt er iemand bij mijn nek, en ja een dienstertje van verleden jaar werkte nu in een andere restaurant en was blij me terug te zien, we hebben samen een koffie gedronken en wat gepraat, en ik ben verder gegaan, en beloofde haar om s'avonds iets te komen eten, en dat heb ik gedaan ook. Na het eten en enkele biertjes was mijn kaarsje uit en was het bedtijd. Echt goed had ik geslapen, en heb het de hele dag rustig gehouden, den toerist uitgehangen, en veel gewandeld.Deze morgen was ik weer vroeg uit de veren, en ben op zoek gegaan naar eten, op een plaats zag ik een reclame voor een speciaal westers breakfast, en heb deze genomen zonder te lezen wat het was, en even later serveerden ze me een groot bord met twee spiegeleieren vier stukken ham en twee tv worstjes, een tomaat , en nen grote hoop frieten, ik kan je verzekeren, frieten s'morgens nee ba!!

Het word weer warm vandaag, en als het lukt ga ik vandaag eens vissen, als ik een plaats kan vinden he!! Ik heb materiaal bij en het na 2 maanden nog niet gebruikt( men belgische regenwormen zullen niet meer vers zijn).

Groetes uit Cambodja, mario den toerist!!