Terug naar lang geleden!!

Jaja , het zal je maar overkomen, je hebt plannen, maar je kan ze niet uitvoeren, het kan wel maar dan moet je ver terug in de tijd gaan, ik verklaar. Er werd ons gevraagd om enkele strandstoelen in elkaar te knutselen, niet dat er hier een strand is maar er is een soort van weide vlak naast de rivier, en nu willen ze het daar omtoveren tot een soort van ??,( strand). We zijn meteen in actie geschoten en iedereen had enorme plannen, er waren er zelfs bij die een koffiehuis en een ijssalon zouden willen Dan hebben we onze koppen bijeen gestoken, en uiteindelijk beslist om eerst voor enkele zitplaatsen te gaan, en de boel ter plaatse proper te maken. Na lang zoeken hebben we het nodige hout gevonden, het stak vol met gebruikte en roestige nagels, dus eerst moest alles proper gemaakt worden, daar hebben ik en Julién een halve dag aan gewerkt.

En het werd al snel donker, en die avond zouden we met zen alle naar de karaoke gaan. Na het diner ben ik met men motor vertrokken om de boel er een beetje klaar te zetten, we zouden er met een 15 tal naar toe gaan , en dat zijn ze daar niet gewoon, ik denk niet dat er al ooit zoveel volk is samen geweest op de plaats waar de karaoke machine staat. De anderen zouden te voet komen, en een half uurtje later waren ze allen daar. De bazin , een vrouw met een loense blik geloofde haar ogen niet toen ze al het volk zag aankomen, snel liep ze naar de buren om nog wat oude plastieken stoelen bij elkaar te vinden, zodat iedereen er kon zitten.De eerste minuten was het voor sommige nog wat wennen om in een oude schuur en een vloer uit zand liedjes e zingen. Ze hadden zich iets anders voorgesteld, er waren er zelfs bij die hun beste kleding hadden aangedaan, en nu stonden ze daar op het gewone stofferige zand. Maar het feestje barste los , er werd gezongen, gedronken en gedanst, er werd zelfs in het openbaar gekust, en dat zijn ze hier bijlange niet gewoon , de thai mensen hebben zich de ogen uit de kop gekeken, en hadden er plezier in hoe ze zagen hoe westerlingen te keer kunnen gaan. Aan elk feestje komt een einde, en voor sommige was het hoog tijd, amaai ik wil die hun kop niet voelen as die morgen opstaan ( miaauw, miaauw)

De volgende morgen waren er maar vier op tijd voor de koffie, en na de koffie zouwden we aan onze strand plannen beginnen, en zoals gewoonlijk, zij die gisteren de grootste mond hadden waren nu niet te bespeuren. Uiteindelijk zijn we begonnen, en moesten het hout van lengte maken, en dan was de stroom weg, een hoop plannen viel in duigen, en ons werk moest gedaan worden met de oude zaag, waar voordien dat oude mannetje aan het zagen was. Ik denk niet dat ik ooit met zo een botte zaag had gewerkt, ik denk dat het soms sneller was om het door te bijten of zoiets. Om een lang verhaal kort te maken, we hebben twee dagen geen stroom gehad ,( dus was er ook geen internet) en nog tot ramp toe was er hier nen slimme geweest die een pijp van de waterleiding had doorgestoken , met gevolg dat er ook geen stromend water meer was en we allen met een potje water uit een kan moesten doen. We hebben onze diner met kaarslicht afgewerkt wat wel gezellig was maar ook zeer gevaarlijk. We zijn die dagen doorgekomen, en eigenlijk waren we wel fier dat we toch kunnen overleven hebben zoals vele jaren terug het hier alle mensen moesten doen. Ons eten werd op een houtvuur opgewarmd, het bier was niet gekoeld, de ventilator die je soms echt nodig hebt, was er wel maar werkte niet, de wc doorspoelen met een kom water, en ga zo maar verder.

En wonder bij wonder ook onze strandstoelen waren afgewerkt, wel niet zoals ik het voor ogen had maar toch!! En dan?? Komt er een vrachtwagen aan die geladen was met zes mooie plastieken strandstoelen, gebruikt wel is waar, maar veel mooier als onze zelf gemaakte. De strandstoelen waren geschonken door een hotel in de buurt die nieuwe stoelen had aangekocht. Later bleek dat er een vrijwilliger ,die hier gewerkt had enkele maanden van te voren, deze afgedankte stoelen op de kop getikt had en met eigen budget deze stoelen had laten leveren hier ter plaatse( bravo, zou ik zeggen)

We hebben een plaats vrijgemaakt aan het resaurant, en daar hebben we de zelf gemaakte strandstoelen een plaats gegeven. De dag later hebben we met stroom een mooie driezit kunnen maken, waar ik en mijn helpers toch wel fier op mogen zijn. Morgen beginnen we aan enkele toestellen om de gehandicapte kinderen hun leven te vergemakkelijken, ik ben eens benieuwd wat dat gaat worden, morgen worden de plannen en tekeningen gebracht, en dan vliegen we er tegen aan.

Ja mensen met een oude zaag en kromme roestige nagels en veel inzet kan je hier toch iets moois maken en ik begin deze plaats steeds leuker en leuker te vinden, en kom hier misschien wel terug. Want mijn werk is hier nog helemaal niet af, en alle hulp is hier welkom, dus mensen die een donatie willen doen van het ene of het andere, laat het maar weten en we regelen het wel ( het is voor iedereen kerstmis he!!)

De dagen en weken vliegen snel voorbij, ik ben nu degene die hier het langste is van alle vrijwilligers, en dat merk je snel, iedereen komt om je raad te vragen, of bezien ze mij als een soort van oude grijsaard. Ik blijf hier nog tot 20 december, en doe dan mijn visarun naar Malleisie. En dan gaan we kerstmis vieren in Hua Hinn en voor nieuwjaarsavond ga ik Freddy een bezoekje brengen, en ze hier nog eens laten zien hoe Belgen kunnen zwelgen, dat ze zich al maar voorberijden!!

Jep Jep , en morgen komen er weer twee vlamingen, Basiel en Jakke ,ik ben weer eens benieuwd wat ze nu weer gaan binnen smijten.Zo gaan de belgen hier nog de meerderheid vormen, en zijn we al met 4.

Groetjes aan alle lezers en ik hoop ??? ge weet wel!!