VANDAAG!! degrote dag??

Na mijn heerlijk ontbijt, was het tijd om mijn papieren in orde te brengen. Ik mijn motor gestart, en hop naar de grens. Onderweg gestopt om de nodige verzekering van 3 maanden , wat een 12 euro koste. Aan de grens was het eerste wat ik moest doen , voor men verblijfsvergunning gaan , en dat lukte meteen wonderwel tot ik het papier in handen kreeg en zag, dat het papier maar voor 14 dagen geldig was, ik sprak de man aan het loket aan, en die vertelde me dat omlanger te blijven ik naar de ambassade van Thailand moest. Toen ik de man vroeg waar het was brubbelde hij iets waar ik niets van verstond, en toen hij dat herhaalde verstond ik het nog niet, en vroeg hem om het op een stukje papier te schrijven, en het was Penang. Men gps vertelde me dat Penang een 180 km verder was.

En ik ben dan maar meteen met pak en zak naar Penang gereden. Ik was nog geen 5 km aan het rijden of het begon stilletjes te regenen, ik heb regen gehad tot in Penang. Penang is een eilandje dat met een brug van 9 km in verbinding staat met het vaste land, met als stad George Town.

Eenmaal in George Town aan gekomen, heb ik men motor aan een grote winkel van Tesco Lotus geplaatst, en ben met een Taxi naar de ambassade gereden, daar aangekomen vertelde de man aan de receptie dat ik zeer snel moest zijn of ik moest morgen terug komen, het was werkelijk vijf voor twaalf en om twaalf uur sluitde ambasade,en ge weet amtenaren zijn stipt als het op rusten aankomt.. het lukte net met de hulp van een gedienstige oude man. Ook vertelde ze me dat ik tot 4 uur moest wachten tot alles ok zou zijn.

Ondertussen ben ik op zoek gegaan naar een eetplaats ,na een half uur wandelen had ik de geschikte plaats gevonden en ben het restaurant binnen gegaan, en heb daar een grote menu besteld; even later had ik de tafel vol staan, alle gangen worden gelijk aan de tafel gebracht Het was een echt lekker etentje, iki dacht dat ik nu echt maleisich eten had gegeten, en toen ik buiten kwam en het opschrift bekeek op de muur,' PAKISTAN RESTORAN' schoot ik in de lach, hoe kan zoiets gebeuren

.Ik ben terug naar de ambassade gewandeld en ben natuurlijk verloren gelopen. Ik heb maar terug een teksi genomen( zo noemt dat hier) en was tijdig ter plaatse. Stipt om 4 uur opende de deuren en is men aan de overhandiging begonnen . Ik had nummer 71, en was nog niet meteen aan de beurt, aree om half vijf had ik mijn paspoort te pakken met een vergunning van 3 maanden. Ik ging met een brede lach weer buiten. Een teksi bracht me terug naar men motor, en ondertussen had al de hele dag de zon geschenen, en ben ik vertrokken;

Ik was nog geen 5 km op de lange brug of het begon verschrikkelijk te regenen, man man een bui van je welste, en je kon hier op de brug nergens schuilen. Dus dan weet je het wel ,ik was nat tot op men---------- ( zelf invullen). Om mijn verhaal kort te maken ,het heeft blijven regenen tot ik terug aan het hotel aankwam, de dames van de receptie hadden echt compassie met me en hebben alles helpen dragen in de kamer ,en ik kreeg meteen een kop warme thee, en ik verzeker je, daar kikker je van op. Na een warme douche eerst iets gaan eten bij een soort van fast foot zaak, en heb daar de eerste fritjes gegeten tijdens de reis, echt lekker was het niet maar men buikje was weer gerust gesteld

.Na een heerlijke nacht en men ontbijt, ben ik terug naar de grens vertrokken. Daar aangekomen was men visa meteen in orde en kon ik verder naar het volgende loket voor de motor papieren, en ook dat lukte vrij snel . Ik was flink in de wolken, eindelijk!! Maar toen ik opweg was naar mijn motor zag ik iets staan op het papier wat volgens mij fout was,

men had me maar een maand gegeven, en het moesten er 3 zijn, dus ik terug naar het loket. Ik deed men uitleg, ik heb een visa van 3 maanden , een verzekering van 3 maanden maar ik heb maar een vergunning om 1 maand met mijn motor in Thailand te rijden, en dat moeten er ook 3 zijn. De man aan het loket begreep er niets van en belde naar zijn chef, die er meteen aankwam, en ik kon mijn verhaal opnieuw doen, maar ook deze man kon mijn engels niet verstaan( spreek ik nu zo slecht?? )even later kwam er een derde man bij te pas, en die begreep mijn verhaal wel, en de man vezrklaarde dat je max 1 maand kon rijden en zich dan terug naar de grens moest aanmelden en ik ,opnieuw telkens 1 maand bij kreeg. Ik was misnoegd en kon er niets aan doen, ik heb geprobeert met een briefje van 1000 Batt, maar dit bukte ook niet, en ik had hem gevonden , een niet omkoopbare ambtenaar in Thailand

Ik ben dan maar naar Paksong gereden, en heb van de 600 km 500 km regen gehad, ge moet niet vragen wat een verzopen kieken ik was toen ik in Paksong aankwam!! O ja de laatste 100 km , moest ik over kleine wegen, en het was hoogdringend om te gaan tanken, ik drukte op het juist knopje van de gps en die gaf het dichste tankstation aan in de buurt,,9,4 km verder, oeche!! en de benzinepijl staat al onderaan in het rood. Ik heb naar de instructies van de gps geluisterd en ben bij het station aan gekomen , ik liet mijn tank vol doen en er ging 17,5 liter in, en normaal kan er 18 liter in, dus het was hoog nodig.

Hier in het kamp waren ze allen blij dat ik terug was,er waren weer mensen weg en der zijn der weer enkele bijgekomen, na het avondmaal hebben we kennis gemaakt en na enkele biertjes was het bedtijd

Goed geslapen, en terug de hele dag gewerkt, ik heb me bezig gehouden met het kappen van bamboe, dat heb ik nu onder de knie, en enkele duitse vrouwen stonden verbaasd te kijken hoe ik de dikke bamboe in een haal afkapte, ik verklaarde dat ik de kleinzoon was van de echte tarzan, de dames schoten in de lach, en lieten me verder werken. Toen ik na het werk men materiaal ging wegbrengen, was het verhaal al rond op de site hier, en er is flink mee gelachen, en ze vroegen me om de tarzan kreet te doen, maar ik kon hen overtuigen dat alleen mijn grootvader dat kon.

Zo zie je maar, hier moet je ook steeds oppassen met wat je zegt of doet.

Oehaahahahaaae, de groetjes van de kleinzoon van tarzan ,de zoon van boy