DRIVING TO THE SOUTH

Donderdag namiddag een canadees koppel van rond de zestig leren kennen, en ze vertelde me dat ze snowbirds waren, wat da was wist ik niet , weten jullie het?? Ik zal het verklaren, snowbirds zijn mensen die de winter ter plaatse ontvluchten, en de zon opzoeken voor een langere periode. Het waren leuke mensen die in het zelfde hotel overnachten, na we samen een biertje gedronken hadden besliste we om samen het avondmaal te nuttigen. In een mooi restaurant tussen de straat en het strand, met een mooi zicht op zee hebben we gegeten, deze keer was het weer rijst vele groente en een hele vis,die in olie gebakken was met een zeeeer pikante maar lekkere saus. En na de pikante saus de nodige biertjes, en we zijn al zingend en lachend terug naar de kamer gegaan, terwijl we naar de kamer gingen hoorde we in de verte vuurwerk, en vanaf ons klein strandje had je een mooi uitzicht op de feestelijkheden. Het was het feest van de zoveelste volle maal , loy kratong genaamd. En dit was het feest om de slechte dingen in de lucht te sturen en zo van alle kwaad van af te zijn, maar of da zo is , daar heb ik mijn twijfels over, maarja het was een schoon schouwspel, en da hoort er bij.

Moe maar voldaan ben ik later in mijn bedje gekropen, en had de wekker om half zeven gezet. Om het uur werd ik wakker van mensen die met veel lawaai naar hun kamer gingen, dus van slapen is er niet veel in huis gekomen. Zo ben ik al om kwart voor vijf opgestaan mijn spullen gepakt en vertrokken naar Paksong. Ik had men GPS ingeschakeld en die blindelings gevolgtd, waar dat die me overal in stuurde, het ene kleine straatje na het andere in en uit , en ik dacht, als die sebiet moest uitvallen geraak ik nooit meer terug. Maar na een km of dertig kwam ik op de juiste grote baan de 41 Ik ben juist voor de grote afslag naar de 4006 nog gaan tanken, en wat toilet spulletjes gekocht , want nu moest ik de bergen in , nog een 70 km.

Het was echt leuk rijden in de bergen, al had je af en toe echt slechte banen. Na een dik uur kwam ik in Pak Song aan, een plaatsje dat niet eens op de kaart staat, en enkel twee straten groot was. En daar moest ik nu juist zijn, ik moest ergens links in , de smalle brug over en dan na een km bergop, daar moest het zijn. Toen ik alles gevonden had , waande ik me een eeuw terug in de tijd, toen ik het domein opreed en de eerste lemen huisjes zag staan , dacht ik van, mens waar ben ik nu aan begonnen. De eerste kennismaking met de vooral jongere mensen die uit alle delen van de wereld kwamen voelde ik me toch echt oud , maar eventjes later voelde ik me al veel beter, na een sterke koffie natuurlijk. Met de eerste rondgang met een plaatselijke schone, had ik al een zeer beter gedacht, hier ga ik nog nen toffe tijd beleven.Even later gingen ze met me naar een slaapplaats een gemeenschappelijke zaal met stapelbedjes, en er waren slechts enkele bedjes vrij boven , da zag ik zo niet zitten, en men ging met me naar het tweede voorstel, een bungalow, met een bed en aparte badkamer? Je je er echt niet teveel van voorstellen hoor, heel primitief en sober, en er stonden nog niet eens ruiten in de ramen, er was een vliegengaas en dat was het. Ik besliste deze toch te nemen , al waren ze betalend. Even later was alles uitgepakt en voelde ik me een prettig gestoorde primitieveling. Even later was het al etenstijd, en ik leerde de rest van de groep kennen, en der was schoon volk bij, een lief japans meisje die graag eens zou meerijden op men motor, en er waren er wel meerdere bij die graag eens op mijne motseklet zouden zitten. We waren met een groep van 11 dames en vijf jongens, Na het echte Thais eten was wel smaakte, was het tijd om enkele projektjes te bekijken , zo is er een tuin in aanbouw, die de nodige dagelijkse groenten moest voorzien, er waren enkele lemen huisjes in aanbouw die later moesten dienen om bezoekers te ontvangen in primitieve omstandigheden. Er was de school die een vijftiental kinderen de eerste bassis moest geven op latere studie's de kinderen zij van 3 tot 15 jaar, en er is ook een speciale klas met kinderen met een handikad zowel fisiek als geestelijk, er waren dove kinderen , blinde , spastische en nog zoveel meer. En allemaal krijgen ze hier een kans die ze anders niet zouden krijgen en voor hun leven lang sukkelaars zouden blijven. Na die hele introduktie leerde ik Ingrid kennen , het was de dame die veel van de dingen hier leide, en ze was zeer tevrede met mijn komst , want een handige man was er echt nodig. Even later ben ik een dutje gaan doen in mijn keet, en ik ben direct in slaap gevallen ,en toen ik wakker werd jeukte het ovveral, ik stond vol muggenbeten, stom van me , er was een klamboe boven het bed, en ik had deze niet gebruikt( iedereen moet leergeld betalen he!!)

Na een goeie koude douche met water van de berg, en propere spullen aan, en me dan voorzien van de nodige muggenmelk, begon het al donker te worden ,en was het tijd voor het avondeten, en het was zoals voorheen, ge weet het al wel he!! juist, rijst groenten en een stukje vis. Nadien werd er wat gebabbeld en zijn ze aan spelletjes begonnen met de hele groep, behalve ik , ik kende die spelletjes niet, maar met het opserveren van de mensen van de groep, heb ik al het een en andere te weten gekomen van sommige karakters,k er waren zowel goede als slechte eigenschappen waar te nemen, maar dat is bij ieder van ons,dus?? Wat kan het baten.

Om elf uur ben ik gaan slapen, en werd midden in de nacht wakker van een helse regenbui, man man , wat kan er het hier aan toe gaan, amaai men botten.Smorgens was ik om half zes al van onder de klamboe gekropen , en deze keer geen muggenbeten. Iedereen sliep nog, juist de kookdame was al volop bezig met het ontbijt, ik stelde me voor,en heb de thaise dame wat geholpen met het dekken van de tafel, ze was dit niet gewoon vertelde ze me.

Na het eten ben ik meegegaan naar de school en alles van op een afstand eens goed bekeken, nu had ik een indruk hoe het er hier aan toe gaat, ni simpel zeg om zo een bende in toom te houden. Rond half twaalf is er eten voor de kinderen, en er zijn ouders die hun kinderen net voor etenstijd aan de school afzetten. Om half een is het etenstijd voor de grote mensen, en dan is er wat tijd voor een platte rust, van deze tijd heb ik gebruik gemaakt om dit neer te pennen, en deze avond ga ik een internetcafeetje zoeken in de buurt, om dit schrijven naar jullie te zenden.

Zo zie je maar , ik heb het echt niet gemakkelijk he!!